W sytuacji, gdy u noworodka płci męskiej żołądź i całe prącie są zagięte na kształt haczyka, a jego napletek jest przerośnięty i ma kształt kaptura, to mowa wtedy o wadzie rozwojowe, tzw. spodziectwie. Ciężkie przypadki tej dolegliwości skutkują niedorozwojem prącia oraz dwudzielną moszną.
Bardzo prawdopodobne, że odpowiedzialne za spodziectwo jest nieprawidłowe wydzielanie hormonów w trakcie ciąży, ale na chwilę obecną nie wiadomo co konkretnie odpowiada za tę dolegliwość. Do powstawania spodziectwa przyczyniać się może niepełny rozwój cech męskich narządów płciowych, prawdopodobnie wskutek zaburzeń hormonalnych w pewnym okresie rozwoju w życiu płodowym. W przypadku dziecka ze spodziectwem charakterystyczna jest wada budowy prącia oraz zaburzenia w oddawaniu moczu, wynikające z nieprawidłowo położonego ujście zewnętrznego cewki moczowej, które dość często jest w dodatku zwężone. Do konsekwencji tego należy zakłócenie swobodnego odpływu oraz zastój moczu, co prowadzi do poszerzenia dróg moczowych i zakażeń. W postaci mosznowej i kroczowej spodziectwa dziecko nie ma możliwości oddawania moczu w pozycji stojącej. Jeśli tym postaciom towarzyszy podgięcie prącia, mocz się wtedy rozpryskuje, prowadząc do odczynów skórnych, o przewlekłym przebiegu. W spodziectwie nie obserwuje się zaburzeń trzymania moczu.
Nie leczone spodziectwo prowadzi do powstawania zaburzeń w wieku starszym taki jak zaburzenia czynności płciowych prącia. Spodziectwo może współistnieć z innymi wadami wrodzonymi: wnętrostwem, przepukliną pachwinową skośną, niezstąpieniem jąder, wodonerczem, brakiem nerki, odpływami pęcherzowo-moczowodowymi, obojnactwem. Wady te zazwyczaj towarzyszą postaci tylnej spodziectwa. Wielokrotnie w spodziectwie występuje tzw. przetrwały uchyłek łagiewki sterczowej, który nazywany jest też pochwą męską. Pochwa męska jest rzadkim przypadkiem w przednim typie spodziectwa, natomiast może się pojawić nawet w 40% przypadków u chorych z mosznowo-kroczową i kroczową postacią spodziectwa. Najlepsze wyniki leczenie osiąga się, gdy spodziectwo rozpoznane zaraz po urodzeniu. Wiek, w którym przeprowadza się operację, wybiera się po rozważeniu różnych czynników: znieczulenie, wady, choroby towarzyszące spodziectwu, rozmiary prącia, efekty psychologiczne operacji, która jest przecież operacją na narządach płciowych. Jeśli prącie rozwija się dobrze, operację można wykonać pod koniec 1 roku życia dziecka. Najlepiej jest przeprowadzić operację do 4 roku życia.
Stosuje się leczenie operacyjne, które polega na wyprostowaniu prącia, co powoduje jego powiększenie, ale ten zabieg nie gwarantuje, niestety, prawidłowego wzrostu prącia w dalszym okresie. Stosuje się więc dodatkowo leczenie wspomagające wzrost prącia. Wykonuje się też operację nacięcia i poszerzenia ujścia cewki moczowej. Badania niezbędne: USG, cystoskopowa ocena cewki moczowej. W przypadkach wad ciężkich, gdy narządy płciowe zewnętrzne wykazuję cechy obojnactwa, a także, kiedy nie stwierdza się obecności jąder w mosznie, konieczne jest ustalenie płci dziecka przy pomocy oceny kariotypu i cystoskopii.
Powrót do listy