Rybia łuska należy do grupy chorób wrodzonych związanych patogenetycznymi z zaburzeniami w procesie rogowacenia. Mimo że jest to choroba dziedziczna to istnieją przypadki gdzie została ona nabyta.
Istnieje jej kilka odmian cechujących się różnym mechanizmem dziedziczenia. Najczęstszą z nich jest rybia łuska zwykła. Taka choroba występować może u obu płci, najczęściej u dzieci pomiędzy 1, a 4 rokiem życia. Pierwsze objawy występują już po 3 miesiącu życia. Uważa się, że na rozwój choroby wpływa metabolizm witaminy A.
Objawy:
- suchość skóry
- drobne, białe i pierzaste łuski
- rogowacenie dłoni i stóp
- rogowacenie przymieszkowe
- choroba przeważnie obejmuje całą skórę
- Poprawę stanu chorego obserwuje się w okresie ciepłym i wilgotnym, a także wraz z wiekiem.
Rybia łuska sprzężona z płcią pojawia się jedynie u płci męskiej. Kobiety są jedynie nosicielkami choroby. Choroba zaobserwować można już od urodzenia.
Objawy:
- spore, brunatne łuski obejmujące całe ciało
- zaburzenia narządu wzroku, np. zapalenie rogówki
- zaburzenia narządu ruchu
- nieprawidłowości w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego, np. opóźnienie rozwoju umysłowego
- objawy stają się intensywniejsze wraz z wiekiem
Niestety do tej pory nie odkryto leczenia przyczynowego. Osobom cierpiącym na tę chorobę zaleca się stosowanie kąpieli rozmiękczających oraz natłuszczania. Dodatkowo wskazane jest stosowanie maści z mocznikiem i chlorkiem sodu. W ostatnich czasach korzysta się także ogólnie z retinoidy, lecz po ich odstawieniu występują nawroty choroby.
Pozostałe odmiany choroby to erytrodermia ichtiotyczna z odmianą pęcherzową oraz rybia łuska jeżasta.
Powrót do listy