Choroba Schulmana lub tak zwane rozlane zapalenie powięzi z eozynofilią została po raz pierwszy opisana w 1974 roku. To rzadka choroba i jak do tej pory zdiagnozowano zaledwie 1000 przypadków na całym świecie.
Uważa się, że częściej cierpią na nią kobiety niż mężczyźni. Inni z kolei twierdzą, że jest to także dość znana przypadłość dla osobników płci męskiej w wieku 50-60 lat. Ten rodzaj choroby jest dosyć nietypowy i jak do tej pory nie wiadomo co ją wywołuje. Wiadomo jedynie, że przebiega przewlekle, powoduje postępujące stwardnienie powłok, i wystąpienie eozynofilii we krwi obwodowej.
Choroba Schulmana jest schorzeniem układowym tkanki łącznej, posiadającym charakter przewlekły i charakteryzująca się stwardnieniem powłok. Jakby tego było mało daje się także zauważyć zwiększony poziom eozynofilów we krwi. Są to białe krwinki odpowiedzialne głównie za reakcje alergiczne i przeciwpasożytnicze.
Rozlane zapalenie powięzi z eozynofilią częściej dotyka mężczyzn, zwłaszcza dorosłych. Rzadko dochodzi do pojawienia się go u dzieci. Po 39 latach od odkrycia choroby jej przyczyny nadal nie są znane. Chorobę bardzo często poprzedza nadmierny wysiłek fizyczny (jak wynika z badań przeprowadzanych przez lekarzy).
Jako czynnik wskazuje się także udział drobnoustrojów przenoszonych przez kleszcze (bakterie te wykrywane są w tkankach osób chorych). Za pojawienie się objawów tej choroby odpowiadać może także nieprawidłowa odpowiedź układu odpornościowego, ponieważ we krwi stwierdza się pewne zaburzenia tutaj trzeba wymienić przede wszystkim wzrost przeciwciał.
Co więcej, często współistnieją inne schorzenia autoimmunologiczne, takie jak zapalenie tarczycy, małopłytkowość, niedokrwistości. Stwierdzono także zespoły mielodysplastyczne lub chłoniaki u pacjentów z rozlanym zapaleniem powięzi przebiegającym z eozynofilią.
Powrót do listy