Rak endometrium jest 4. pod względem zachorowalności nowotworem złośliwym u kobiet. Najwięcej przypadków zachorowań odnotowuje się w przedziale wiekowym 55-70 lat. Przeważnie pojawia się u kobiet mieszkających w krajach gospodarczo rozwiniętych. W 75% przypadków rozpoznawany jest w pierwszym stopniu klinicznego zaawansowania i wówczas 5-letnie przeżycia wynoszą około 76%.
Czynnikiem wpływającym na jego powstawanie jest długotrwała stymulacja endometrium przez estrogeny, głównie przy jednoczesnym niedoborze progesteronu. Do takiej sytuacji dochodzi przeważnie u kobiet otyłych oraz w okresie około i postmenopauzalnym.
Ryzyko zachorowania
Ryzyko zachorowania wzrasta po czterdziestym i osiąga szczyt pomiędzy sześćdziesiątym i siedemdziesiątym rokiem życia. Rak trzonu macicy jest drugim w częstości występowania nowotworem żeńskich narządów płciowych. Choroba ta występuje częściej u kobiet, które nigdy nie rodziły.
Dyskutowany jest wpływ na częstość występowania raka trzonu macicy takich zaburzeń jak znaczna nadwaga, cukrzyca i nadciśnienie tętnicze.
Możliwe następstwa i powikłania
Rak trzonu macicy rozwija się powoli. Stosunkowo wcześnie daje pierwsze objawy. Należą do nich głównie krwawienia z dróg rodnych. W sytuacji, gdy uda się go wcześnie rozpoznać i odpowiednio szybko wdrożyć leczenie to bardzo prawdopodobne, że uda się zapobiec groźnym powikłaniom. Brak leczenie powodować może powiększenie rozmiarów macicy, czego skutkiem jest uczucie ucisku i dolegliwości bólowe. W zaawansowanym stadium rak rozszerza się na szyjkę macicy, miednicę małą i na dalsze narządy.
Powikłania
Niebezpiecznym dla życia powikłaniem raka trzonu macicy są przerzuty. Przerzuty powstają najczęściej drogą krwionośną, kierując się do płuc, wątroby i kości. Rtg klatki piersiowej stosuje się dla wykrycia ewentualnych przerzutów do płuc. W przypadkach podejrzenia wysokiego zaawansowania raka (rozsiew) uzasadnione może być wykonanie wlewu doodbytniczego, badanie komputerowe (CT) lub badanie rezonansem magnetycznym (MRI).
Niezbędne badania do określenia zaawansowania procesu nowotworowego i zaplanowania leczenia to:
- USG - przezpochwowe,
- tomografia komputerowa (CT)
- rezonans magnetyczny (MRI)
- biopsja aspiracyjna cienkoigłowa jest wskazana u chorych podejrzewanych o przerzuty do węzłów chłonnych.
Leczenie
Polega na usunięciu macicy wraz z jajowodami. Pozostawia się zwykle produkujące hormony jajniki. We wczesnym okresie choroby dzięki takiemu postępowaniu można uzyskać 70-80% szans na wyzdrowienie. W sytuacji, gdy proces chorobowy ograniczał się do błony śluzowej macicy lub tylko w niewielkim stopniu obejmował mięśniówkę tego narządu, dodatkowe leczenie promieniami nie jest konieczne. W każdym innym przypadku nie należy rezygnować z napromieniania jako leczenia uzupełniającego.
Bez macicy nie będziesz miała miesiączki, nie możesz zajść w ciążę. Jednakże ten fakt nie musi wpływać na jakość twojego współżycia płciowego.
Powrót do listy