Istnieje wiele form przewlekłego kataru i zazwyczaj jest on wynikiem ostrych, powtarzających się zakażeń wirusowych lub bakteryjnych nosa i zatok przynosowych. Dochodzi wtedy do uszkodzenia błony śluzowej nosa, która reaguje przerostem lub ulega zanikowi.
Podobne i szkodliwe działanie na błonę śluzową mają różne substancje i związki chemiczne znajdujące się w powietrzu wdychanym przez osoby przebywające w kurzu, pyle i niewłaściwie przewietrzanych pomieszczeniach.
Na tę dolegliwość chorują częściej osoby cierpiące na przewlekłe zaburzenia krążenia, choroby wątroby i nerek, cukrzycę oraz osoby z wrodzonymi skłonnościami do chorób dróg oddechowych.
Profilaktyka w tym przypadku polega na unikaniu kontaktu z osobami zakażonymi lub ochronie przed niekorzystnym działaniem chemicznych środków.
Do objawów zwykłego przewlekłego nieżytu nosa zalicza się głównie utrzymywanie się wypływu z nosa obfitej śluzowej wydzieliny. Zaleganie wydzieliny i obrzęk błony śluzowej powoduje ograniczenie drożności nosa i konieczność oddychania przez usta. Po dłuższym trwaniu choroby dochodzi do osłabienia powonienia.
Powrót do listy