Przewlekła niewydolność żylna

Przewlekła niewydolność żylna jest wynikiem zastoju krwi w żyłach. Przyczyną występowania zastoju jest cofanie się krwi, do którego dochodzi przez uszkodzenie zastawek. Zastawka jest odpowiedzialna za przepływ krwi w jednym kierunku. W sytuacji, gdy jest niewydolna, to krew przepływa w obie strony.

Cofająca się krew, gromadząc się w żyłach najbardziej oddalonych od serca, rozpycha ściany żył.

Za sprawą tego powstają żylaki.
Największe zagrożenie tym schorzeniem występuję u kobiet.

Przyczyny przewlekłej niewydolności żylnej

Na stan przewlekłej niewydolności żylnej może mieć wpływ kilka czynników:

• występowanie żylaków kończyn dolnych,
• ucisk zewnętrzny na żyłę,
• niewydolność zastawek żylnych,
• zespół pozakrzepowy (powstający wskutek zakrzepicy żył głębokich),
• indywidualne predyspozycje: wiek, płeć żeńska, ciąża, otyłość, czynniki dziedziczne, siedzący tryb życia.

Leczenie przewlekłej niewydolności żylnej

• Przede wszystkim należy zmienić tryb życia na aktywny oraz unikać długotrwałego bezruchu.
• Zastosowanie opasek i pończoch uciskowych. Używanie ich może być pomocne także przy zapobieganiu chorobie. Ta metoda leczenia zalecana jest szczególnie kobietom w czasie ciąży i w okresie karmienia oraz w przypadku choroby, która nie kwalifikuje się do leczenia operacyjnego.
• Stosowanie odpowiednich środków farmakologicznych. Leki nie uchronią jednak przed rozwojem przewlekłej niewydolności żylnej.
• Możliwe jest także leczenie chirurgiczne (o ile nie jest to niedrożność żył głębokich), w którego trakcie usuwa się lub zamyka zmienioną chorobowo żyłę (nie tylko samego żylaka). Zabieg odbywa się przy znieczuleniu miejscowym. Żyła zostaje najczęściej usunięta poprzez nacięcie skóry na jej początku i końcu, gdzie wprowadza się specjalną sondę, po czym usuwa się miejsce zmienione chorobowo. Po zabiegu pacjent nie może chodzić przez pewien czas.

Należy zatem pamiętać, że na pojawienie się zmian chorobowych wpływają nie tylko czynniki genetyczne, ale również nieodpowiedni tryb życia oraz wysoka temperatura - słońce, gorące kąpiele, solarium czy sauna. Aktywność fizyczna (wraz z redukcją długotrwałego siedzenia lub stania) w znacznej mierze zmniejsza ryzyko zachorowania na przewlekłą niewydolność żylną. Warto ograniczyć także kontakt ze zbyt wysokimi temperaturami.