Przepona to płaski mięsień oddzielający jamę brzuszną od klatki piersiowej. W przypadku dzieci stanowi ona najważniejszy mięsień oddechowy. Przepona odpowiada także za uniemożliwienie przechodzenia narządów jamy brzusznej do klatki piersiowej.
W sytuacji, gdy w przeponie pojawi się ubytek, wyższe ciśnienie w jamie brzusznej może przepchnąć jelita, wątrobę i śledzionę do klatki piersiowej. Wtedy jest mowa o przepuklinie przeponowej.
Narządy przechodząc do klatki piersiowej, wywierają nacisk na płuco, a w bardziej zaawansowanych przypadkach również na serce. Skutkiem tego jest przepchnięcie całego śródpiersia na stroną przeciwną oraz uciśnięcie drugiego płuca. Dochodzi do niewydolności oddechowej oraz krążeniowej, ponieważ dopływ krwi do prawego przedsionka i komory jest utrudniony. Ilość krwi pompowanej do narządów jest coraz mniejsza, w wyniku czego ulegają one uszkodzeniu.
Przeważnie odpowiedzialne za powstanie ubytków w przeponie są wady wrodzone. Ubytki rzadko są wynikiem urazów. Im wcześniej w życiu płodowym dojdzie do przepukliny przeponowej, tym większy będzie niedorozwój płuca po tej stronie.
Po narodzinach dziecko jest zazwyczaj w dobrym stanie, dopiero po kilku godzinach może pojawić się duszność, sinica, a wymiana gazowa i krążenie ulegają znacznemu pogorszeniu, zagrażający tym samym życiu chorego. W miarę jak noworodek połyka powietrze, napełnia ono jelita i powoduje narastanie objawów.
W leczeniu najważniejsze jest jak najszybsze założenie sondy do żołądka w celu wypuszczenia powietrza. Choremu podaje się tlen do oddychania. Konieczne jest wykonanie operacji w jak najszybszym terminie.
Czasami przepuklina przeponowa może nie mieć tak drastycznego przebiegu i schorzenie to może zostać zdiagnozowane dopiero po pewnym czasie.
O przepuklinie mogą wtedy świadczyć:
- zapalenia płuc
- duszność
- zaburzenia czynności przewodu pokarmowego
- niekiedy krwawienia
- niedrożność lub perforacja jelita uwięźniętego w otworze w przeponie.
Powrót do listy