Szkarlatyna znana także jako płonica stanowi chorobę występującą u dzieci. Współcześnie pojawia się stosunkowo rzadko ale gdy już dojdzie do zachorowania, to przeważnie jest to przełom jesieni i zimy. Chorobę tą wywołują paciorkowce z grupy A.
Bakterie te odpowiedzialne są za wytwarzanie enzymów, m.in. toksyn erytrogennych, które powodują zmiany skórne. Zakażenie szkarlatyną jest wynikiem kontaktu z nosicielem paciorkowca, dochodzi do niego jednak w przypadku tylko takich osób, które są wrażliwe na toksyny tej bakterii. Zarazić się można także przez zakażenie pośrednie, wynikające ze styczności z przedmiotami, które mają na sobie paciorkowca, np. z pościelą, zabawkami itp. Przyczyna może również znajdować się w pożywieniu, najczęściej jest to mleko i jego przetwory, także jajka.
W przebiegu choroby działają trzy różne czynniki chorobotwórcze. Są to: paciorkowiec - obecny w jamie nosowo-gardłowej, który może być przeniesiony przez krew do dalszych narządów, dając tam ogniska zakażenia; jad wydzielany przez bakterię, powodujący zespół objawów toksycznych (wysypka, gorączka, wymioty, ogólne osłabienie); zaburzenia immunologiczne występujące w późnym okresie płonicy (gorączka reumatyczna, ostre kłębuszkowe zapalenie nerek).
Dla tej choroby specyficznym objawem jest nagła gorączka, której towarzyszą bóle brzucha i głowy oraz wymioty. Po podwyższeniu temperatury pojawia się wysypka rumieniowa, która pokrywa całe ciało z wyjątkiem nosa i okolic ust. Drobnoplamista wysypka obejmuje przeważnie rejon piersi, brzucha oraz pośladków. Język początkowo jest pokryty białym nalotem, a później staje się stopniowo malinowy, następuje również powiększenie brodawek smakowych. Wysypka utrzymuje się w okolicach dwóch tygodni, potem następuje jej zanikanie poprzez łuszczenie się skóry.
Powrót do listy