Choroba Alzheimera to schorzenie spotykane przeważnie wśród osób po 60 roku życia. Ale nie można powiedzieć, że wystąpi ona u wszystkich starszych ludzi, ponieważ wiele z nich zachowuje pełną sprawność umysłową i cieszy się nadal wysokim poziomem inteligencji.
Osoby, które cierpią na chorobę Alzheimera, wykazują pewne wspólne cechy, takie jak narastająca drażliwość, lęk, depresja, niepokój ruchowy, stopniowy rozpad osobowości, utrata zdolności oceny rzeczywistości, skłonność do powtarzania wypowiedzianych kwestii, utrata orientacji, utrata pamięci świeżych zdarzeń, niezdolność do przetwarzania nowych informacji.
Na chwilę obecną nie są jasne przyczyny powstawania tej choroby. Według badań w jej trakcie dochodzi do powolnego obumierania komórek mózgu (neuronów). W tkance mózgowej gromadzi się białko zwane amyloidem – beta oraz pojawiają się skręcone włókna białka o nazwie tau. Są to dwie główne cechy obrazu choroby Alzheimera.
Ryzyku jej powstania towarzyszy parę czynników są to, m.in. urazy głowy, niezdrowy tryb życia, płeć (kobiety częściej chorują na tę chorobę niż mężczyźni, głównie dlatego, że dłużej żyją), dziedziczność (ryzyko zapadnięcia na chorobę jest większe, gdy cierpieli na nią rodzice chorego lub jego rodzeństwo).
Leczenie
Leczenie oparte jest przede wszystkim na podawaniu leków, które spowalniają rozwój choroby i łagodzą objawy. Wśród leków wyróżniamy memantynę (axura, ebixa), która chroni komórki mózgowe przed uszkodzeniem przez nośnik informacji zwany glutaminianem.
Lek ten zwalnia proces utraty codziennej sprawności jak choćby dbałość o higienę osobistą. Innymi lekami są inhibitory esterazy cholinowej, których działanie polega na zwiększaniu stężenia acetylocholiny w mózgu. Jest to substancja chemiczna, która służy jako nośnik informacji, która odgrywa istotną rolę w skupianiu uwagi i zapamiętywaniu. Do inhibitorów esterazy cholinowej zaliczamy m.in. donepezyl (Aricept, Cogiton, Yasnal), rywastygaminę (Exelon), galantaminę (Nivalin, Reminyl).
Dodatkowo chorym na alzheimera przepisuje się także łagodne leki uspokajające, przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, które służą złagodzeniu zmian w zachowaniu się chorych.
Życie z chorobą Alzheimera
Farmakoterapia w chorobie Alzheimera to nie wszystko. Korzystnie działają także niektóre metody wspomagania pamięci, dzięki którym chorzy są w stanie zachować większą samodzielność. Zmniejszeniu ryzyka choroby Alzheimera służy zdrowy tryb życia. Ćwiczenia fizyczne, kontrolowanie ciśnienia krwi i stężenia cholesterolu, utrzymywanie prawidłowej masy może zapobiegać tej chorobie. Ważne jest również zdrowe odżywianie.
W chorobie Alzheimera nie stosuje się żadnej specjalnej diety. Nie jest znana zależność między odżywianiem się a progresję choroby. Ważne jest natomiast, jak w przypadku wszystkich starszych osób, aby dieta była urozmaicona, dostarczała wszystkich niezbędnych składników odżywczych, witamin i mikroelementów i aby posiłki były zawsze o tej samej porze dnia. Natomiast może być konieczna modyfikacja diety w przypadku współistniejących innych chorób jak np. cukrzyca, choroby układu krążenia.
Dieta bogata w kwasy tłuszczowe omega – 3, zawarte w produktach takich jak tłuszcze, ryby mogą w jakimś stopniu chronić przed tą chorobą. Niezmiernie istotne jest też ćwiczenie umysłu, ponieważ utrzymywanie aktywności umysłowej i uczenia się może prowadzić do powstawania dodatkowych połączeń między neuronami, co zwiększa rezerwę na późne lata i prawdopodobnie odsuwa w czasie wystąpienie tej choroby.
Mimo że dzisiejsza medycyna nie dysponuje żadnymi skutecznymi sposobami zapobiegania chorobie Alzheimera, mechanizm jej powstawania jest coraz bardziej poznawany. Lekarze potrafią ją rozpoznawać w coraz wcześniejszych stadiach, są też sposoby poprawy jakości życia ludzi, którzy są dotknięci tą chorobą.
Powrót do listy