Ostuda stanowi rodzaj nabytego schorzenia barwnikowego skóry, które występuje głównie u kobiet. Jego obraz kliniczny to nieregularna plama, o barwie od jasno- do ciemnobrązowej. Lokalizuje się na skórze eksponowanej na działanie słońca.
Zmiany są na ogół symetryczne. Występują na czole, skroniach, policzkach, nad górną wargą. W obrębie przebarwień tego typu stwierdzono zwiększoną ilość melaniny, melanocytów i melanosomów oraz zwiększoną syntezę tyrozynazy. Plamiste, brunatnawe przebarwienia, występujące najczęściej na twarzy; wynik zaburzeń czynności gruczołów wewnątrzwydzielniczych, bardzo często pojawia się u kobiet ciężarnych. Pojawiają się także u kobiet po 30 roku życia.
Patogeneza tego przebarwienia nie jest do końca jasna. Panuje przekonanie o tym, że czynnikiem odpowiedzialnym za jej rozwój jest promieniowanie słoneczne oraz szereg inne czynniki: genetyczne, hormonalne, dysfunkcje tarczycy, używanie pewnych kosmetyków oraz niektórych leków, przede wszystkim o działaniu fotouczulającym i przeciwpadaczkowym.
W leczeniu ostudy korzysta się z preparatów odbarwiających i złuszczających. Zmianę odbarwia się środkami zawierającymi hydrochinon, kwas kojowy, kwas azaleinowy, retinoidy. Preparaty odbarwiające stosuje się zarówno połączeniu, jak i metodą naprzemiennych aplikacji.
Profilaktyka
Przed ekspozycją skóry na promienie słoneczne nie powinno się stosować żadnych kosmetyków ani perfum. Warto także sprawdzać skład kosmetyków. Gdy pojawią się wątpliwości, należy się zwrócić do firmy produkującej kosmetyki, prosząc o podanie ich składu. Można też zwrócić się z prośbą o tę informację do lekarza. Najlepiej jednak unikać opalania twarzy lub stosować przy opalaniu środki o wysokim współczynniku ochrony świetlnej.
Powrót do listy