Ostre rozdęcie okrężnicy stanowi powikłanie innych chorób. Zalicza się do nich przede wszystkim wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz rzekomobłoniaste zapalenie jelita. Choroby te są przewlekłymi swoistymi zapaleniami jelita.
Pierwsza dotyczy głównie odbytnicy i szerzy się w sposób ciągły na dalsze odcinki jelita. Proces zapalny może obejmować albo tylko odbytnicę, albo poszczególne odcinki jelit, a nawet całe jelita. Stan zapalny jelita grubego ogranicza się do błony śluzowej, pozostawiając pozostałe warstwy ścian jelita w stanie niezmienionym.
Choroba ta przebiega w formie ostrych przerzutów, przeplatanych okresami remisji. Na chwilę obecną przyczyny nawrotów nie są znane, jednak spore znaczenie ma prawdopodobnie stres, zmiany w diecie, stosowanie leków przeciwbólowych. Istotną funkcję pełnią też infekcje układu pokarmowego i innych narządów. Za powstawanie tej choroby mogą być odpowiedzialne geny. Do przyczyn zalicza się także palenie papierosów, niedobór błonnika, zbyt duża ilość cukru w diecie i spożywanie pokarmów wysoko przetworzonych, a także tłuszczów nasyconych. Wpływ na chorobę ma także zaburzona flora jelitowa. Do powstania wrzodziejącego zapalenia jelit przyczyniają się także czynniki immunologiczne.
Początek choroby i jej przebieg może się znacznie różnić w nasileniu objawów, zaczynając od postaci łagodnej, a na piorunującej kończąc. Zapalenie występuje najczęściej u dzieci.
Rzekomoboniaste zapalenie jelita to stan zapalny, do którego dochodzi w chwili, gdy naturalna flora bakteryjna zostaje zachwiana i w organizmie dochodzi do namnożenia się toksyn. Jest to związane z dłuższym zażywaniem antybiotyków przez pacjenta. Odpowiedzialne są one za wyjałowienie flory bakteryjnej. Zapalenie może powstać nawet do 2 miesięcy po skończonej kuracji antybiotykami. Antybiotyki, które najczęściej są przyczyną choroby to antybiotyki z grupy: cefalosporyn, penicylin, fluorochinolonów, linkozamidów, klindamycyny.
Czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia choroby to długa hospitalizacja, a także przebywanie w ośrodkach opieki medycznej. Choroba występuje najczęściej u osób starszych z naciskiem na tych pacjentów, którzy cierpią na przewlekłe choroby.
Za rozdęcie okrężnicy odpowiedzialny jest stan zapalny uszkadzający ściany jelita grubego powstały przez dwie powyższe choroby. Panuje przekonanie, że jelito grube musi być uszkodzone przez stan zapalny, hipokaliemię, leki przeciwbiegunkowe, hipoproteinemię, wlew doodbytniczy kontrastowy.
Leczenie opiera się na odessaniu zawartości żołądka, uzupełnianiu płynów i żywieniu pozajelitowym. Jeżeli szmery perystaltyki nie powrócą do normy po około 2-3 dniach, to w takiej sytuacji należy przystąpić do wycięcia zmienionego odcinka jelita – kolektomii z zachowaniem i zamknięciem odbytnicy.
Powrót do listy