Ostra biegunka pojawia się przeważnie wskutek zakażenia bakteryjnego. Luźny stolec, bóle brzucha, wymioty, gorączka mogą utrzymywać nawet do 10 dni. Objawy takie są bardzo uciążliwe zarówno w przypadku dzieci, jak i dorosłych. Przeważnie biegunka mija samoistnie, ale może doprowadzić do niebezpiecznego odwodnienia organizmu.
Ostra biegunka (łac. Diarrhoea acuta), to choroba przejawiająca się częstym oddawaniem płynnego, półpłynnego lub zupełnie wodnistego stolca. Wypróżnienie odbywa się co najmniej cztery razy na dobę i ustępuje samoistnie po około 10 dniach.
Bakterie, wirusy i inne mikroorganizmy
Takie dolegliwości mogą mieć wiele przyczyn: infekcje, zakażenia bakteryjne, wirusowe, pasożyty jelitowe oraz enterotoksyny.
Przeważnie odpowiedzialne za ostre biegunki są wirusy, które są przyczyną skażenia wody i spożywanych produktów. Przenoszone drogą kropelkową, powodują, że biegunka może stawać się chorobą zakaźną.
Bakterie to najczęściej obecne w pożywieniu lub wodzie gronkowce, niektóre odmiany pałeczki okrężnicy, duru brzusznego lub czerwonki. Kolejny przykład infekcji to pałeczki Salmonelli, które są winne zbiorowym zatruciom pokarmowym. Cholera to bakteria rzadziej występująca w Polsce, ale do jej zakażenia bardzo często dochodzi w krajach Trzeciego Świata.
Szkodliwe pasożyty i niebezpieczne enterotoksyny
Za powstawanie biegunki odpowiedzialne są też w wielu przypadkach pasożyty atakujące przewód pokarmowy i enterotoksyny, wydzielane przez niektóre gatunki bakterii i powodujące dokuczliwe zatrucia pokarmowe. Takie toksyny są w stanie skutecznie uszkodzić komórki jelita, upośledzić nasz mechanizm wchłaniania glukozy oraz sodu, zwiększyć wydzielanie wody i elektrolitów, przez co jeszcze bardziej jesteśmy narażeni na silne osłabienie i poważne odwodnienie organizmu.
Biegunka, a przyjmowanie niektórych leków
Zdarza się, że biegunka jest skutkiem ubocznym przyjmowania niektórych antybiotyków, leków obniżających ciśnienie, rozkurczających oskrzela, stosowanych przy leczeniu otyłości, tarczycy oraz cukrzycy. Pojawia się także po przedawkowaniu leków przeczyszczających, nadmiernym spożyciu fruktozy (zawartej np. w gumie do żucia) i wypiciu dużej porcji mleka u osób z niedoborem laktazy.
Objawy ostrej biegunki
Przy biegunkach bardzo często pojawiają się także wymioty, wysoka gorączka (powyżej 38 stopni) oraz bóle w dole brzucha.
Takie objawy przważnie zanikają samoistnie, ale ostra biegunka może szybko doprowadzić do odwodnienia organizmu. Bez względu na przyczynę nasz organizm traci bardzo wiele minerałów, które są konieczne do prawidłowego funkcjonowania. Długotrwałe odwodnienie może być przyczyną niewydolności nerek, drgawek, zaburzeń pracy serca, spadku ciśnienia krwi, zaburzeń świadomości, a nawet śpiączki.
Jak się przed tym uchronić?
Biegunkę leczy się w zależności od tego, co ją wywołało. Istotne jest minimalizowanie ryzyka zakażenia.
By uzupełnić straty spowodowane przez biegunkę i przywrócić równowagę elektrolitów w organizmie zaleca się picie dużej ilości wysoko zmineralizowanej wody.
Kluczowe jest mycie rąk przed każdym posiłkiem, staranne mycie wszystkich owoców i warzyw, unikanie nieświeżej i źle przechowywanej żywności. Pamiętać także trzeba o stosowaniu odpowiedniej diety. Z niektórymi produktami będziemy musieli poczekać, np. mlekiem, kawą, mocną herbatą lub alkoholem. Unikamy także przyjmowania środków zapierających. Na dobry początek pijemy herbaty ziołowe lub rozcieńczony kisiel. Przy zmniejszającej się ilości wypróżnień, można sobie pozwolić na ryż, jaja, bułki, gotowane ziemniaki i inne jarzyny, gotowany drób i ryby. Do tego makarony, krakersy, banany i oczywiście zupy. Ważne, by zapewnić organizmowi stopniowy powrót do normalnej diety.
Kiedy do lekarza?
W sytuacji, gdy objawy ostrej biegunki nie ustępują w ciągu dwóch tygodni, koniecznie trzeba jak najszybciej udać się do lekarza. Może to być początek biegunki przewlekłej, która wymaga już odpowiedniego leczenia farmakologicznego.
Powrót do listy