Oponiak to nowotwór mózgu zazwyczaj o łagodnym charakterze. Na ogół guz powstaje na sklepistości, podstawie czaszki lub przy kanale kręgowym. W miarę jak rośnie, wywołuje ucisk mózgu czego konsekwencją są objawy ubytkowe.
W niektórych przypadkach w guzach mogą znajdować się zwapnienia (ciała piaszczakowate). U pacjentów spotyka się oponiaki pojedyncze lub mnogie (5-9 % przypadków). Zazwyczaj oponiak jest łatwy do usunięcia chirurgicznego. Tego rodzaju nowotwór w większości przypadków można jednoznacznie rozpoznać na podstawie zdjęć rentgenowskich.
Guz wystąpić może u około 6 przypadków na 100 000. Z reguły taki rodzaj nowotworu dotyczy osób pomiędzy 40. a 70. rokiem życia, pojawia się dwukrotnie częściej u kobiet (częste występowanie u kobiet z rakiem sutka). Oponiak stanowi najczęstszy nowotwór mózgu. Stosunkowo rzadko pojawia się on wśród dzieci - około 1,5 % do 4 % wszystkich przypadków.
Przyczyny powstawania oponiaka:
- radioterapia,
- napromieniowanie (głównie okolic mózgu głowy),
- uwarunkowania genetyczne,
- hormony (np. hormony płciowe u kobiet),
- infekcje wirusowe,
Objawy oponiaka
Objawy takiego schorzenia przede wszystkim zależą od miejsca, w jakim się pojawi. Najczęściej zaobserwować można objawy takie jak: bóle głowy, afazja, drętwienie twarzy, senność, a nawet zaburzenia świadomości. Dodatkowo bardzo często pojawia się wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, który w rezultacie może prowadzić do napadów padaczkowych (ruchowych, zmysłowych). Ponadto u pacjentów mogą występować nudności, wymioty, złe samopoczucie, zaburzenia równowagi oraz sztywność karku. Co więcej, oponiaki mogą objawiać się zaburzeniami słuchu, węchu, wzroku lub wodogłowiem. Dodatkowym charakterystycznym objawem nowotworu mózgu mogą być także zaburzenia stanu psychicznego u chorych (około 75 % pacjentów). W przypadku małych guzów mózgu zazwyczaj chorzy nie odczuwają żadnych silniejszych objawów.
Leczenie oponiaka
Leczenie guza polega przede wszystkim na jego chirurgicznym usunięciu. W leczeniu ważną rolę odgrywa lokalizacja guza oraz to, jaki jest jego rozmiar. Istotne jest, aby nowotwór został usunięty całkowicie. Oprócz tego wraz z nowotworem usuwana jest opona twarda, dzięki temu maleje ryzyko nawrotu choroby.
Ponadto można stosować leczenie uzupełniające w postaci chemioterapii i radioterapii. W przypadku oponiaków możliwość powstawania przerzutów jest bardzo mała, ale jeśli się pojawia, to zazwyczaj do kości, nerek lub płuc.
Powrót do listy