Odwarstwienie siatkówki stanowi powszechne schorzenie. Gdy odklejenie siatkówki jest całkowite lub prawie całkowite, a zwłaszcza gdy obejmuje plamkę siatkówki - powoduje zaniewidzenie.
Charakterystyczne w tym przypadku jest: widzenie błysków, mętów lub mgły przed okiem, lub widzenie "zasłony". Wielokrotnie dochodzi do odklejenia siatkówki w następstwie przebytego urazu oka lub głowy, u osób z wysoką krótkowzrocznością, po przebytych operacjach zaćmy. Może do tego dojść w spoczynku, najczęściej jednak po gwałtownym schyleniu się czy dźwignięciu ciężarów.
Jeżeli w związku z degeneracją dojdzie do przetarcia i przerwania siatkówki, powstaje w niej otwór określany też jako dziura. Wówczas ze środka oka pod siatkówkę przedostaje się płyn. To on odpowiada za całe nieszczęście, ponieważ odkleja siatkówkę. Ciecz ciała szklistego wnika między oba listki siatkówki. Bez podjęcia leczenia może dojść do odwarstwienia się całej siatkówki i do ślepoty oka. Odwarstwienie się siatkówki może być też wynikiem urazu lub skutkiem operacji zaćmy.
Chorego powinno się skierować do okulisty, ponieważ w większości przypadków trzeba przeprowadzić specjalistyczne leczenie operacyjne. W każdym przypadku odklejenia siatkówki należy zapewnić choremu spokój, polecić, aby nie wykonywał gwałtownych ruchów i wysiłku fizycznego oraz nie pochylał nisko głowy.
Zadaniem okulisty jest dobranie odpowiedniej metody leczenia zależnie od rodzaju odwarstwienia. Gdy uszkodzenie jest niewielkie, można założyć zewnętrzne „plomby" (z gąbki lub taśmy silikonowej), którymi zakleja się powstałe w siatkówce dziury. Plomby w niezmienionej formie pozostają w oku na zawsze. Przedarcie siatkówki, gdy nie doszło jeszcze do znacznego odklejenia, można „zacerować″ laserem.
Powrót do listy