Mononeuropatią określa się niedowład wywołany uszkodzeniem jednego nerwu na poziomie nerwów obwodowych. Przyczyną tego schorzenia jest przeważnie uraz lub choroba miejsca przebiegu nerwu, np. przerośnięcie więzadła, które w efekcie uciska nerw. Rozróżnić można mononeuropatię mnogą, mononeuropatię multiplex, którą cechuje zajęcie kilku, różnych nerwów.
Polineuropatia, czyli symetryczny niedowład obejmujący kończyny po obu stronach, zazwyczaj wyłącznie lub bardzo wyraźnie, w odcinkach obwodowych. Przyczyną tego rodzaju schorzenia jest najczęściej choroba np. cukrzyca lub mocznica. Do objawów polineuropatii zalicza się wiotki niedowład mięśni i ich zanik, zwłaszcza mięśni rąk i przedramion oraz stóp i podudzi, co skutkuje opadaniem rąk i stóp. Pojawia się też upośledzenie czucia, obejmujące przede wszystkim ręce i stop, mrowienie, palenie, drętwienie.
Miastenia, czyli uszkodzenie styku mięśniowo - nerwowego. Ten rodzaju niedowładu jest znacznie inny od zwykłego niedowładu. Miastenia objawia się zwiększoną męczliwością mięśni. Dotyczy czasami wszystkich mięśni, ale znacznie częściej jedynie niektórych grup mięśni, np. mięśni oczu. Objawami miastenii jest: opadanie powiek i żuchwy, zmiana mimiki twarzy, czyli uśmiech poprzeczny, osłabienie głosu (niewyraźna mowa w miarę wydawania głosu) i osłabienie gryzienia (żucia i połykania pokarmów, osłabienie to nasila się w miarę jedzenia), opadanie głowy, osłabienie mięśni rąk podczas codziennych czynności, takich jak mycie czy czesanie się, osłabienie mięśni nóg np. podczas chodzenia, skutkujące upadkami, zaburzenia oddychania.
Tetrapareza, czyli tak zwany niedowład wszystkich czterech kończyn, za którego sprawą można podejrzewać uszkodzenie pnia mózgu.
Parapareza, czyli niedowład obu nóg, przez który podejrzewa się uszkodzenie rdzenia kręgowego.
Niedowład tylko prawej kończyny z zaburzeniami mowy o typie afazji prowadzi do podejrzeń toczenia się choroby w korze mózgu, na powierzchni lewej półkuli.
Niedowład ręki i nogi po tej samej stronie ciała, czyli tzw.niedowład połowiczy prowadzi do przypuszczeń toczącego się procesu chorobowego głęboko w półkuli mózgu.
Powrót do listy