Anemia sierpowata określana także jako niedokrwistość sierpowata to schorzenie dotyczące krwi. To rodzaj choroby wrodzonej, w związku z czym towarzyszyć może przez całe życie.
Przyczyny
Przyczyną choroby są geny. Niedokrwistość sierpowata jest wrodzoną chorobą, przekazują ją rodzice. Sama choroba, spowodowana jest nieodpowiednią budową hemoglobiny, czyli białka, które zawiera w sobie magnez. Konkretnie, chorobę tą powodują nieprawidłowe mutacje genu, który zlokalizowany jest w chromosomie 11.
Przebieg
Chory cierpi na anemię już od samego urodzenia, oznacza to, że przez całe życie skazany jest na jej istnienie. Anemia jest dziedziczona i nie ma żadnego znaczenia, jakiej płci jest chory, ale również do typu dziedziczenia recesywnego, co oznacza, że w normalnych warunkach klinicznych, nie będą występować żadne objawy kliniczne. Choroba może zaatakować w postaci łagodniejszej lub ostrzejszej, a jej obszar występowania sięga głównie rejonów środkowej, rzadko występuje w Europie. Powoduje ona wytwarzanie się zatorów, które zatykają naczynia, a tworzone są na skutek tworzonych skrzepów.
Metody diagnozowania
W związku z tym, że choroba dotyczy krwi, to pierwszym i praktycznie najlepszym badaniem jest morfologia krwi, która powinna być wykonywana profilaktycznie raz do roku przez osoby zdrowe. W wynikach badań można znaleźć informacje, które wykazują nieprawidłowość erytrocytów. Inną metodą są badania krwi, ale z użyciem mikroskopu. W tym dokładnym badaniu możliwe jest zdiagnozowanie choroby nawet w trzecim miesiącu życia, a im lepsze i wcześniejsze rozpoznanie, tym szybciej zostanie rozpoczęte leczenie.
Leczenie anemii sierpowatej
Leczenie tego rodzaju anemii, oparte jest głównie na neutralizowaniu objawów. W tym przypadku główną metodą jest podawanie specjalnych leków, ewentualnie szczepionek lub odpowiednich substancji takich jak kwas foliowy. Do leków zaliczamy lekarstwa przeciwzapalne, przeciwbólowe czy leki przeciwkrzepliwe. Innymi metodami, ale rzadko stosowanymi są przeszczepy. Chodzi głównie o przeszczep komórek krwiotwórczych, ale te metody stosowane mogą być głównie u osób poniżej 16 roku życia. W części przypadków choroba towarzyszy przez całe życie.
Powrót do listy