Niedobór snu, który zazwyczaj jest bagatelizowany, coraz częściej jest obecny w wynikach badań, jako przypadłość zagrażająca zdrowiu. Ryzyko, jakie za sobą niesie, powoduje, że przybywa osób, zaliczających ją do listy chorób. Niebezpiecznym jest, w świetle informacji z ostatnich lat, bagatelizowanie tego problemu, zwłaszcza gdy pojawia się bezpośrednio u nas lub u osób nam bliskich.
Co najmniej 7 godzin
Minimalną liczbą, jak podają naukowcy, jest przespanie 7 godzin dziennie. Osoby niestosujące się do tego w dłuższym przedziale czasu narażone są na wiele chorób i problemów. Pojawić się może m.in.: ryzyko nadciśnienia, utrata koncentracji, przewlekłe zmęczenie, a nawet zawał serca.
W celu zapobiegania tego typu dolegliwościom powinno się przesypiać wspomniane 7 godzin każdego dnia. To minimalna dawka. Należy jednocześnie pamiętać, że także zbyt długi sen jest niebezpieczny dla zdrowia i grozi wieloma schorzeniami. W tej sprawie zalecany jest jak we wszystkim, daleko idący umiar.
Efekty braku snu – relacja śmiałka
W celu zobrazowania i pokazania wagi problemu warto przytoczyć, co dzieje się z człowiekiem po odpowiednio długim braku snu:
Po 24 godzinach wydaje się nam, że czas płynie szybciej, reakcja jest spowolniona, a to wszystko przez obniżony poziom glukozy we krwi. Organizm staję się bardziej podatny na infekcję i choroby, a umiejętność zapamiętywania spada o około 50%.
Po 36 godzinach objawy są podobne do tych po spożyciu nadmiaru alkoholu, zaczyna razić nas światło słoneczne, a dźwięki wydają nam się głośniejsze niż w rzeczywistości. Cały czas spada czas reakcji i wynosi obecnie zaledwie 20%.
Po 48 godzinach efekty jak przy upojeniu alkoholowym stają się silniejsze, świat wydaje się nam rozmazany, a myśli chaotyczne, poplątane i nielogiczne. Na przemian doświadcza się uczucia zimna i gorąca, zaczynają nas boleć stawy i mięśnie, a cukier zamiast w energię ulega przemianie w tłuszcz.
Po 72 godzinach bez snu występują tiki nerwowe, nie można kontrolować drżenia kończyn ani poszczególnych mięśni. Zasypiamy maksymalnie na 6 sekund i powracamy, niczego nieświadomi, do wcześniej wykonywanej pracy. Doświadczamy halucynacji: cienie ożywają, widzimy twarze i słyszymy glosy. Z każdej strony węszymy czyhający na nas spisek. Dochodzi do dezintegracji osobowości, utrzymujemy, że jesteśmy kimś zupełnie innym, co najgorsze nie mamy siły podjąć z tym żadnej walki.
Przyczyny niedoboru
Przyczyny tego stanu są różne. Naszym wrogiem często bywa stres, wynikający z problemów w rodzinie bądź pracy. Duży wpływ ma na to także niemożność zaśnięcia. Czasami jednak to my sami jesteśmy sobie winni, lekceważąc rolę snu w naszym życiu. Przeświadczeni, że jest stratą dnia, przekonani, że marnujemy tylko czas, który moglibyśmy wykorzystać w bardziej efektywny sposób, odwlekamy sen najdłużej jak to tylko możliwe.
Badania wskazują jednoznaczne wnioski. Naukowcy zainteresowani długowiecznością Japończyków wykazali, że niebagatelny wpływ na ich dłuższą żywotność miały trzy czynniki: spacerowanie minimum jedną godzinę dziennie, poczucie, że życie ma sens oraz spanie co najmniej 7 godzin na dobę właśnie. W związku z tym paradoksalnie rezygnując ze snu na korzyść życia, w rzeczywistości tracimy je.
Brak snu a szara codzienność.
Niedobór snu ma wpływ na nasze codzienne funkcjonowanie. Często nie zdajemy sobie sprawy jak bardzo. Będąc niewyspanym, nie warto np. siadać za kółkiem. Stanowimy wtedy zagrożenie na drodze i zwiększamy ryzyko stworzenia realnego niebezpieczeństwa.
Wynika to z obniżonej jakości naszych możliwości percepcyjnych. To jak z odurzeniem alkoholowym: mamy problemy ze skupieniem uwagi, z dokonywaniem ocen, podejmowaniem szybkich reakcji i z koordynacją. A przecież są to elementy niezbędne do odpowiedzialnego prowadzenia samochodu, a nawet do normalnego funkcjonowania.
Pogarsza się ostrość widzenia. Objawia się rozmazanym obrazem oraz problemami z prawidłową oceną odległości. Wszelkie wątpliwości zweryfikowało badanie na symulatorze jazdy: kierowca, który nie spał od 21 godzin, osiąga takie same efekty jak osoba z 0,8 promila we krwi. Zarówno po nieprzespanej nocy, jak i przy chronicznym niedoborze snu (przez tydzień sen krótszy niż 2h) możemy spodziewać się podobnych wyników.
Takie przykłady podsuwają konkretne wnioski. Osoby twierdzące, że na sen przyjdzie czas po śmierci, powinny zmienić swój punkt widzenia. Odbieranie sobie tej przyjemności wiąże się z wieloma przykrymi konsekwencjami. Japończycy nie mogą się mylić.
Powrót do listy