Nerwica

Nerwica jest ściśle powiązana z rozwojem cywilizacji. Ostatnimi czasy można zauważyć wzrost liczby objawów nerwicowych w populacji ludzkiej. Istotne w tym wypadku są czynniki nerwicogenne, do których zaliczyć można:

• stały pośpiech,
• narastającą rywalizację,
• narastającą potrzebę osiągnięcia sukcesu,
• urbanizację, której efektem jest zmniejszenie przestrzeni życiowej, konieczność kontaktu z bardzo wieloma ludźmi,
• hałas i różne wpływy fizyczne i chemiczne,
• kryzys w więzach rodzinnych.
  
  

Czynniki jatrogenne nerwicy:

• zbyt łatwe i częste przepisywanie leków,
• przekonanie o tym, że na każdą dolegliwość (nawet błahą) można zastosować jakiś preparat, wiąże się ze skutkami ubocznymi, którymi są: bezsenność, uzależnienie od leków.

Wiele z objawów nerwicy nie musi być leczonych. Objawy w wielu przypadkach mogą same ustąpić np. po zmianie środowiska zamieszkania, pracy, odpoczynku, porady przyjaciela itd.

W większości przypadków skutecznej pomocy może udzielić internista. Pacjent powinien być skierowany do psychiatry tylko w sytuacji, kiedy objawy nerwicowe utrzymują się długo lub jeżeli pojawią się objawy depresji.

Nerwica stanowi pojęcie zbiorcze dla różnego rodzaju objawów czynnościowych i zespołów chorobowych, których przyczyną jest reakcja na jakiś ujemny bodziec środowiskowy lub emocjonalny.

O nerwicy jest mowa, gdy zaobserwować można wiele objawów, które utrzymują się przez dłuższy czas (pocenie się, czerwienienie, uczucie pustki w głowie, skurcze spastyczne jelit, biegunki, jąkanie się, lęk, niepokój, zaburzenie snu). Przeważnie nerwica jest skutkiem ujemnych bodźców powtarzających się przez dłuższy okres. W zależności od cech osobniczych nerwica może rozwinąć się po krótszym lub dłuższym okresie stresu.

Zwykle nerwicy towarzyszą zaburzenia wegetatywne wszelkiego rodzaju skargi na objawy somatyczne. Do najczęstszych należą: bóle i zawroty głowy, bóle w okolicy serca, duszność, objawy ze strony układu pokarmowego (zgaga, zaparcia wzdęcia, biegunki, zaburzenia łaknienia).

Jednym z częstych objawów nerwicowych, które są przyczyna udania się do lekarza, są zaburzenia seksualne. W przypadku mężczyzn jest to brak wzwodu, przedwczesny wytrysk, u kobiet natomiast chodzi o oziębłość i brak orgazmu. Tego typu zaburzenia często są przyczyną depresji.

Można wyróżnić kilka postaci nerwic związanych z różnymi objawami:

• egocentryzm
• objaw błędnego koła
• nerwica neurasteniczna
• nerwica histeryczna (histeria)
• hipochondria
• nerwica depresyjna
• nerwica lękowa
• nerwica natręctw
• jadłowstręt psychiczny
  
  

Ważne jest, by członkowie rodzin wspierali chorego, okazując mu zaufanie i podtrzymując go na duchu w chwilach załamania i depresji. Powinni także współpracować z lekarzem, skłaniając chorego do wykonywania jego poleceń, szczególnie w zakresie zażywania leków. Należy pilnować, aby chory nie zwiększał dawek leków bez konsultacji z lekarzem. Częstym błędem w terapii nerwic, jest szybkie zniechęcanie się do terapeuty i częste zmiany lekarza.