Nephroblastoma stanowi złośliwą odmianę nowotowru, który atakuje przeważnie dzieci do 5 roku życia. Nazywa się go też Guzem Wilmsa, nerczakiem płodowym lub zarodkowym. Jego leczenie uzależnione jest od typu oraz jego zaawansowania, jednak możliwe jest całkowite wyleczenie.
Guz Wilmsa
Guz Wilmsa jest jednym z najczęściej występujących guzów litowych u dzieci. Pojawia się on przeważnie do 5 roku życia, ale odnotowano też kilka przypadków u dorosłych. Szacuje się, że częściej pojawia się on u dziewczynek niż u chłopców. Guz ten należy do grupy nowotworów drobnookrągłokomórkowych oraz rozróżnić można jego trzy typy: niskiego stanu złośliwości, pośredniego stanu złośliwości i wysokiego stanu złośliwości. Przeważnie jednak rozpoznaje się go wśród dzieci w wieku przedszkolnym. Nephroblastoma jest o tyle niebezpiecznym nowotworem, bo posiada wiele mutacji i możliwości przerzutów na inne organy w ciele dziecka.
Przebieg choroby
Guz Wilmsa rozwija się bardzo szybko w organizmie, a objawy pojawiają się bardzo późno. Wielokrotnie dochodzi do sytuacji gdzie w momencie rozpoznania choroby, doszło już do przerzutów na przykład do płuc, a stąd guz rozprzestrzenił się już w obrębie całej jamy brzusznej. Nowotwór atakuje nerki. Przeważnie jest to jedna nerka, ale bywały przypadki gdzie zostały zaatakowane obie. Jednak częściej dochodzi tutaj do licznych przerzutów na resztę organów. Jak już zostało wspomniane, jego cechą charakterystyczną jest ogromna dynamika rozrostu. Konsekwencją mogą być objawy otrzewnej, które przejawiają się silnymi bólami brzucha, a nawet dojść może do zatrzymania oddawania stolca oraz gazów. Wszystkie przerzuty i rozrost, wywołuje budowa nowotworu, który posiada bogate unaczynienie, co powoduje właśnie dużą skłonność do przerzutów i dynamicznego rozwoju.
Rozpoznanie i leczenie nowotworu
Leczenie tego nowotworu uzależnione jest od stopnia jego zaawansowania w momencie rozpoznania. Do tego najskuteczniejszymi sposobami są USG, tomografia komputerowa i RTG. W przypadku pierwszej metody diagnozę ustala się na podstawie układu kielichowo-miedniczkowego, w którym stwierdza się jego położenie. Jeżeli w organizmie pojawi się Guz Wilmsa, to jest on zazwyczaj przemieszczony lub zniekształcony. Zdarzają się również przypadki, w których jest on całkowicie niewidoczny. W TK, czyli tomografii komputerowej sprawdza się stan nerki. Jeśli jest ona zniekształcona lub jej objętość jest znacznie większa, niż powinna być, to można postawić diagnozę o pojawieniu się nowotworu. Jeśli chodzi o RTG, to badanie pozwala sprawdzić, czy guz dokonał już jakichś przerzutów, a jeśli tak to jakich i gdzie.
Nowotwór ten leczy się głównie poprzez zabieg chirurgiczny, w którego trakcie wycina się nerki wraz z guzem. Potem organ oddawany jest do laboratorium, gdzie przeprowadzane są badania. Zdarzają się sytuacje, w których nie ma możliwości wycięcia całego guza. Dlatego pacjent poddawany jest również radioterapii. W momencie, kiedy rozmiar guza jest tak duży, że uniemożliwia on operację, pacjent poddawany jest chemioterapii, która zmniejsza jego obwód, a następnie zostaje przeprowadzona operacja. Zazwyczaj wszystko to kończy się pełnym wyzdrowieniem młodego pacjenta. Później stosuje się leczenie wzmacniającego organizm po operacji.
Powrót do listy