Do objawów, jakimi objawia się moczówka prosta, zalicza się poliurię, polidypsję oraz niezagęszczanie moczu. To choroba, która powstaje na skutek niedoboru wazopresyny ADH, hormonu, który wytwarzany jest w podwzgórzu i wydzielany przez tylny płat przysadki. Niedobór wazopresyny wywoływany jest przez niewydolność przysadki, uszkodzenie układu podwzgórzowo-przysadkowego, urazy głowy, guzy mózgu, guzy przysadki mózgowej, zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych, tętniaki i krwawienie wewnątrzczaszkowe, a także choroby nerek.
Niedobór wazopresyny jest przyczyną zaburzenia wchłaniania wody w nerkach, na skutek czego dochodzi do zwiększenia ilości wydalanego moczu. Zmniejszenie ilości wypijanych płynów nie ogranicza ilości moczu, lecz może powodować odwodnienie. Moczówka może mieć postać centralną, nerkową lub wrodzoną, związaną z dziedziczeniem. Chorobę cechuje ogromne pragnienie, ogóle osłabienie i zmęczenie, zaburzenia świadomości, wysoka temperatura, suche ręce, zatwardzenia oraz wydalanie dużej ilości moczu, zwłaszcza nocą, u dzieci jest to moczenie nocne. Chory wypija do 20 litrów płynów na dobę i oddaje równie duże ilości jasnego, rozcieńczonego, bezbarwnego moczu, do 15 litrów na dobę.
Leczenie odbywa się w warunkach szpitalnych, jest oparte na leczeniu choroby podstawowej. Chory powinien wypijać odpowiednie ilości płynów, np. zimnej wody, która zmniejsza odrobinę pragnienie. Moczówka prosta, będąca efektem urazu głowy, ustępuje nawet w ciągu roku, natomiast moczówka powstała w wyniku infekcji mózgu i opon mózgowych jest nieuleczalna, ze względu na nieodwracalne uszkodzenia. Chorobę tę można leczyć farmakologicznie, ale jest ono długotrwałe i trwa do końca życia. Polega ono na podawaniu brakującego hormonu. Możliwe jest też leczenie operacyjne w przypadku moczówki spowodowanej nowotworami mózgu. Chory powinien nosić opaskę z informacją o chorobie oraz o lekach, które przyjmuje i w jakiej dawce.
Powrót do listy