Choroba Scheuermanna spotykana jest głównie wśród młodzieży. Objawia się między 12 a 17 rokiem życia. Występuje głównie wśród chłopców między 14 a 17 rokiem życia, ponieważ właśnie wtedy są najżywsze procesy kostnienia kręgosłupa. U dziewcząt czas pojawienia się przypada na wiek od 12 do 14 r. ż.
Trwałe zmiany powstają zwłaszcza w dolnym odcinku piersiowym i górnym lędźwiowym. Patologia obejmuje głównie płaszczyznę strzałkową. Częstość występowania w populacji sięga 0,4-8,3%. Charakterystyczne objawy, w których następstwie chorzy zgłaszają się do lekarza to: narastające zaokrąglenie pleców i dolegliwości bólowe kręgosłupa.
Kyfoza większa niż 45°, jak i obecność klinowato zniekształconych więcej niż dwóch trzonów kręgowych na szczycie deformacji oraz tzw. guzków Schmorla stanowi potwierdzenie rozpoznania klinicznego. We wczesnych postaciach pomocny jest MRI kręgosłupa.
Choroba ta trwa przeważnie 2 - 3 lata i więcej - jeśli w porę nie zastosuje się prawidłowego leczenia. Stopniowo tworzy się przebudowa trzonów, zwłóknienie guzków i utrwalenie zmian. Trzon uszkodzony w swej części przedniej przybiera kształt klina i skutkuje pogłębieniem się fizjologicznego wygięcia kifotycznego odcinka piersiowego kręgosłupa, szpecąc sylwetkę i kształtując tzw. plecy okrągłe.
Objawy
Przede wszystkim objawem jest zła postawa, polegająca na pochylaniu się kręgosłupa ku przodowi. Jeżeli proces ma miejsce w odcinku piersiowym, występują tzw. plecy okrągłe, ze zwiększeniem lordozy lędźwiowej oraz wysunięciem barków ku przodowi. W przypadku gdy zmiany znajdują się w okolicy piersiowo-lędźwiowej lub lędźwiowej, obserwuje się plecy płaskie. Zmianom towarzyszyć mogą dolegliwości bólowe o niewielkim nasileniu, które nie występują stale. W pierwszych latach choroba przebiega zazwyczaj bezboleśnie. Dopiero w okresie zakończenia wzrostu mogą się pojawiać objawy zmęczenia, pobolewania grzbietu, najczęściej zlokalizowane powyżej lub poniżej zmian. Bóle mogą pojawiać się w wieku dojrzałym.
Powrót do listy