Sarcoma Ewingi jest złośliwym, pierwotnym, guzem kości, najczęściej spotykanym wśród dzieci i młodych dorosłych. Najczęściej spotykany jest u osób w wieku od 4 do 25 lat. Guz ten stanowi największe zagrożenie dla mężczyzn i dzieci, które nie ukończyły 12 lat. Złe rokowania stwierdza się w przypadku gdy guz jest duży, zbyt późno rozpoznany, znajdujący się w rejonie kości miednicy, gdy obecna jest także anemia, jest leczony tylko radioterapią miejscową oraz zła chorego reakcja na cytostatyki.
W trakcie wystąpienia tego guza w grupie ok 40% chorych dochodzi do pojawienia się maski zapalnej. Są to tak zwane objawy zapalenia cechujące się podwyższeniem temperatury, przyspieszeniem odczynu Biernackiego, które to mogą znacznie utrudnić prawidłową diagnozę.
Rozpoznanie guza Ewinga: dokonywane jest na podstawie biopsji guza i badania histopatologicznego, badania obrazowego MRI, które pozwala ustalić granice guza, badania RTG w kierunku stwierdzenia zajęcia przez guz kości płaskich lub długich, badania na stwierdzenie ognisk litycznych i sklerotycznych (25% przypadków), odczynu okostnowego, trójkąta Codmana (niektóre przypadki). W trakcie tej choroby czasami pojawia się silna gorączka, leukocytoza, podwyższone OB i anemia. Charakterystyczne dla mięsaka Ewinga jest pojawienie się guza w tkankach miękkich - guz wywodzi się z kości i często przedostaje się na tkanki miękkie i tam tworzą duże ognisko guza. Badanie RTG może dać mylne wrażenie co do wielkości nowotworu - często jest on znacznie większy niż na obrazie rentgenowskim. W ponad 10% przypadków guza Ewinga występuje również zajęcie szpiku, więc w diagnozowaniu choroby pobiera się także szpik do badania.
Powrót do listy