Choroba Glińskiego i Simmondsa stanowi przewlekłą wielogruczołową niedoczynność hormonalną, zwaną także charłactwem przysadkowym lub martwicą przysadki. Choroba ta wywołana jest przez postępującą degradację przedniego płata przysadki przez nowotwór bądź stan zapalny.
W wyniku tego procesu przysadka przestaje produkować hormony takie jak: somatropina, prolaktyna, tyreotropina, kortykotropina, folitropina, luteotropina. W następstwie tego dochodzi do zaburzeń w pracy innych gruczołów wydzielania wewnętrznego: niewydolność kory nadnerczy, niewydolność gruczołu tarczowego oraz gonad. Chora osoba doświadcza ogólnego osłabienia, jest wycieńczona, odczuwa zaburzenia popędu płciowego, aż do jego całkowitego zaniku. W przypadku kobiet dochodzi do całkowitego ustania miesiączkowania. W tej chorobie specyficzne jest krańcowe wyniszczenie organizmu, bladość skóry, apatia, senność, większa wrażliwość na zimno, stres i urazy, utrata owłosienia: łonowego, pod pachami, zarostu u mężczyzn oraz na klatce piersiowej. Obserwowane są także zmiany narządów płciowych oraz zaburzenia widzenia, często drgawki i wzmożone ciśnienie śródczaszkowe. Choroba ta dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet, aczkolwiek kobiety zapadają na nią znacznie częściej, zwykle między 30-40 rokiem życia.
Na chwilę obecną trudno określić przyczyny tego schorzenia. W związku z tym ich ustalaniem powinien zająć się lekarz. Przeważnie początkiem tej choroby są nowotwory np.: przysadki lub przerzuty z innych organów, zakażenia, urazy głowy, choroby naczyniowe, zabiegi neurochirurgiczne, procesy zapalne, promieniowanie. U kobiet charłactwo może być także spowodowane ciężkim przebiegiem porodu i krwotokiem, w wyniku czego powstają zakrzepy w przysadce.
Choroba Glińskiego i Simmondsa przypomina jadłowstręt psychiczny, w którym także dochodzi do wyniszczenia organizmu, zaniku gruczołów dokrewnych. Jednak w przypadku jadłowstrętu psychicznego nie stwierdza się zmian anatomicznych w przysadce.
Leczenie tej choroby polega na podawaniu hormonów płciowych, tarczycy i kory nadnerczy. Operacja chirurgiczna jest konieczna w przypadku guza przysadki. Powikłania choroby np.rozrost nowotworu, kończy się śmiercią pacjenta.
Powrót do listy