Marskość wątroby lub zwłóknienie wątroby powstaje na skutek innych, przewlekłych chorób związanych z tym narządem. Uszkodzenie wątroby spowodowane tym schorzeniem charakteryzuje wiele zmian morfologicznych. Wstępnie pojawia się ubytek w czarnym miąższu, który zostaje zastąpiony tkanką łączną.
Skutkiem tego czynności wątroby zostają zakłócone (upośledzenie funkcji metabolicznej) i dochodzi do niewydolności tego narządu.
Wątroba ulega zniszczeniu na skutek działania czynników zakaźnych lub chemicznych. Marskość to także konsekwencja przewlekłego stanu zapalnego wątroby. Gdy zaatakuje, prowadzi do zmiany sposobu przepływania krwi w obrębie narządów jamu brzusznej. Skutkiem tego jest powstanie nadciśnienia wrotnego będącego m.in. przyczyną tworzenia się żylaków.
Do rodzajów tego schorzenia zalicza się też marskość zastoinową, alkoholową (gdy chory nadużywał alkoholu), żółciową (powstałą z powodu przewlekłego utrudnienia przepływu krwi) czy mającą podłoże genetyczne. Czasami rozróżnia się też marskość kryptogenną, gdy u pacjenta nie można stwierdzić, co jest przyczyną zachorowania.
Choroba ta nie zawsze wykazuje objawy. Stąd i początkowe symptomy są niecharakterystyczne dla niedomagania wątroby. Zaobserwować można utratę apetytu, ubytek masy ciała, nietolerancję pewnych pokarmów (smażonych, pieczonych, tłustych) i alkoholu, skłonność do zaparć naprzemiennych z biegunkami, niekiedy nudności, apatię, ociężałość, nasilającą się senność. Tworzą się oliwkowe, a następnie podżółtaczkowe zabarwienie skóry i twardówek oczu. Wskutek gromadzenia wolnego płynu w jamie brzusznej powiększa się obwód brzucha. Występują tzw. naczyniaki pajączkowate na skórze, rumień dłoni i dłoniowych stron opuszek palców. Chory odczuwa także pobolewania w prawym podżebrzu i wzdęcia w jamie brzusznej.
Jeżeli dojdzie do zniszczenia wątroby w wyniku choroby, to jest to stan nieodwracalny. Jednak gdy odpowiednio wcześnie i właściwie rozpocznie się leczenie to może ją spowolnić lub nawet zatrzymać. Gdy marskość nie spowodowała jeszcze dużych uszkodzeń, to stosuje się leki przeciwzapalne albo próbuje się poprawić funkcjonowanie metabolizmu pacjenta. W przypadku gdy marskość wątroby jest już bardziej zaawansowana, to zwalcza się objawy takie jak wodobrzusze, zaburzenia świadomości czy obrzęki. Niewyrównana marskość wymaga pobytu w szpitalu. U chorego stosuje się odpowiednią dietę (zawierającą mało tłuszczu, z przewagą pokarmów gotowanych) i zabrania mu się spożywania jakiegokolwiek alkoholu. Pacjent musi zacząć prowadzić ustabilizowany tryb życia i mało się przemęczać.
Powrót do listy