Łuszczycowe zapalenie stawów to przewlekła choroba stawów, przy której wystąpić może łuszczyca, ale nie zawsze. W niektórych przypadkach stan zapalny pojawia się o wiele wcześniej niż łuszczyca bądź odwrotnie. Osobami, które są narażone na pojawienie się tej choroby to te, które są nosicielami antygenu HLA-B27. Najwięcej zachorowań odnotowuje się między 30 a 55 rokiem życia, jednak choroba dotyka także dzieci.
Nie wiadomo, jaka jest konkretna przyczyna łuszczycowego zapalenia stawów. Uważa się jednak, że może mieć ona podłoże genetyczne.
Rodzaje łuszczycowego zapalenia stawów
Istnieje 5 głównych odmian łuszczycowego zapalenia stawów:
- nielicznostawowe zapalenie o układzie niesymetrycznym – jest to najczęściej występująca odmiana i obejmuje ona głównie stawy kończyny dolnej, palców stóp oraz dłoni. Stanowi ona spore zagrożenie dla zdrowia i prowadzić może nawet do kalectwa. Często towarzyszy jej łuszczyca oraz objaw palca kiełbaskowatego, tzn. zapalenie stawów palca, powodujących jego silne napuchnięcie i zaczerwienienie.
- Arthritis mutilans – najrzadsza z odmian, gdzie w wyniku osteolizy, w kości palców dochodzi do ubytków i deformacji.
- Odmiana, która zajmuje stawy kręgosłupa – do złudzenia przypominająca zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. Atakuje także stawy krzyżowo – biodrowe oraz obwodowe.
- Odmiana klasyczna łuszczycowego zapalenia stawów – cierpią na nią głównie mężczyźni. Atakuje przede wszystkim stawy międzypaliczkowe dalsze rąk i stóp, natomiast zmiany łuszczycowe dotykają najczęściej paznokci, występując w postaci zagłębień w płytce
- Zapalenie wielostawowe o układzie symetrycznym – prowadzi do zesztywnienia stawów, zajmując najczęściej stawy międzypaliczkowe dalsze palców. Może powodować zmniejszenie gęstości kości w okolicach okołostawowych.
Objawy
Charakterystycznym objawem dla łuszczycowego zapalenia stawów jest bardzo często uczucie zesztywnienia. Towarzyszyć temu może ból, obrzęk oraz utrudnienia ruchowe. W przypadku łuszczenia występuje ono głównie w okolicach narażonych na ucisk (kolana, łokcie) i przybiera postać pospolitą, krostkową bądź wysiękową. Niekiedy zmiany skórne obejmują przestrzeń między pośladkami oraz okolice intymne, a chorzy skarżą się na towarzyszący im świąd.
W przypadku zmian paznokciowych można zaobserwować pojawianie się plam oraz bruzd, a nawet całkowite zniszczenie i odbarwienie płytki.
Leczenie
Wstępnie podaje się niesteroidowe leki przeciwzapalne. Warto jednak mieć na uwadze, że takie leki mogą powodować zaostrzenie zmian skórnych oraz to, że stosować je można jedynie w przypadku łagodnych odmian choroby. Aby zapobiec zesztywnieniu stawów, ważne jest utrzymanie odpowiedniej aktywności fizycznej. Jednak każdy wybór ćwiczeń warto wcześniej skonsultować z lekarzem, ponieważ zbyt intensywny wysiłek może obciążyć stawy. Warto także zastanowić się nad wzbogaceniem diety w tran rybny. Chorzy powinni także zaprzestać stosowania niektórych leków jak chinina, beta- blokery czy sole litu.
Powrót do listy