Lordoza

Lordoza to krzywizna kręgosłupa zwrócona ku przodowi, która powstaje w odcinku szyjnym, piersiowym i krzyżowym. Dzięki temu zgięciu kręgosłup jest w stanie znieść nawet duże obciążenie.

Przyczyny
Przyczyną tego schorzenia jest wada wrodzona lub powstaje ono na skutek złego trybu życia. Czasami bywa ona następstwem niektórych schorzeń, taki jak np. złamania stawu biodrowego, zapalenia, porażenia mięśni lub może powstawać w wyniku krzywicy i gruźlicy.

Nadmierna krzywizna może być wynikiem wrodzonych lub nabytych wad kręgosłupa. Osoby cierpiące na nadmierną lordozę doświadczają zaburzenia siły i napięcia mięśni. Odpowiednio wcześnie wykryta odmiana lordozy oraz wdrożenie leczenia ma duże znaczenie w jej wyleczeniu. Cały proces opiera się przede wszystkim na fizjoterapii, gimnastyce korekcyjnej oraz ćwiczeniach wzmacniających.

Lordoza kształtuje się z wiekiem. Dlatego bardzo ważna jest już obserwacja rozwoju dziecka. Aby zdiagnozować lordozę, konieczne jest badanie kliniczne pacjenta oraz badania obrazowe, w tym zdjęcia radiologiczne (rentgen).

Nadmierna lordoza obejmuje głównie rejon odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Przyczyny dzieli się na wrodzone oraz nabyte. Najpowszechniejszą są dystonie mięśniowe, czyli patologie mięśni polegające na zaburzeniu siły i napięcia mięśni. W tym wypadku należy stosunkowo wcześnie wdrożyć odpowiednie leczenie, opierające się głównie na ćwiczeniach wzmacniających, a także leczeniu objawowym. Rzadziej przyczyną są patologie wpływające na ustawienie miednicy jak np. utrwalone zwichnięcie stawu biodrowego.

Leczenie patologicznych lordoz jest uzależnione od przyczyny i stopnia nieprawidłowego skrzywienia.
Leczy się je, stosując odpowiednią gimnastykę korekcyjną, gorsety, aparaty operacyjne. W skrajnych przypadkach konieczna jest operacja.

Dla zminimalizowania skutków lordozy, ale również dla zdrowia kręgosłupa, polecane jest pływanie. Nie należy dźwigać ciężkich przedmiotów, by nie przeciążać kręgosłupa.