Łojotok to stan zapalny skóry, w którego trakcie gruczoły łojowe zlokalizowane na powierzchni skóry wytwarzają nadmierne ilości łoju. Stan taki może występować u osób niezależnie od wieku. Łojotok towarzyszy łojotokowemu zapaleniu skóry oraz łojotokom dziecięcym.
Tendencja do łojotoku jest genetyczna, ale w niewielkim stopniu zależna także od wpływu hormonów płciowych - w tym przypadku znaczenie ma niekorzystny wpływ androgenów i progesteronu przy korzystnym wpływie estrogenów. Dlatego właśnie łojotok nasila się podczas pokwitania i przekwitania. Wydzielanie i wytwarzanie łoju podlega wpływom fizjologicznym. Przy niskiej temperaturze produkcja łoju nasila się, natomiast ekspozycja na słońce zmniejsza ją.
Czynniki mające wpływ na produkcję łoju:
- niewystarczająca higiena skóry
- stres
- tłusta cera
- warunki pogodowe
- nadmiar androgenów
- niedobór witamin A, E, B2, C
Najczęstsze miejsca występowania łojotoku:
- owłosiona skóra głowy (łupież łojotokowy)
- okolica nosa
- okolice uszu
- okolice ust
- czoło i powieki
- fałdy na ciele
Charakterystyczne objawy:
- szybkie przetłuszczanie się włosów
- żółtawa i lśniąca skóra twarzy
- łuszczenie się skóry
- uporczywe swędzenie
- niewielkie zaczerwienienie
Łojotok, który występuje u dzieci, czyli tak zwana ciemieniucha zazwyczaj nie stanowi większego zagrożenia dla jego zdrowia. Przeważnie jest to reakcja alergiczna rozwijającego się organizmu. Choroba ta może pojawiać się u dziecka do 3 roku życia.
Leczenie łojotoku
Łojotok na głowie najczęściej można zwalczyć stosując specjalne szampony. Są one dostępne zarówno w aptekach, jak i zwykłych drogeriach. Warto pamiętać, aby po umyciu włosów takim szamponem dokładnie spłukać głowę wodą. W leczeniu łojotoku konieczne jest wprowadzenie odpowiedniej diety bogatej w cynk, kompleks witamin B oraz witaminy A i E.
Powrót do listy