Upośledzenie resorpcji wodorowęglanów w bliższych cewkach nerkowych skutkuje kwasicą cewkową bliższą, która zwana jest także kwasicą cewkową typu 2.
Bardzo rzadko, przeważnie w wieku niemowlęcym pojawia się kwasica pierwotna. Może jednak ona być dziedziczna lub wtórna - co zdarza się dużo rzadziej.
Przyczyny powstawania
Do powstawania tej choroby przede wszystkim przyczyniają się wrodzone choroby metaboliczne, tj. cystynoza, która objawia się poprzez niedobór wzrostu, niechęć ssania w wieku niemowlęcym, wydatne czoło, światłowstręt, a także niewydolność nerek czy trzustki; zespół Lowego, któremu towarzyszy wrodzona zaćma, jaskra, a także upośledzenie umysłowe; fruktozemia, tyrozynemia oraz choroba Wilsona. Do czynników mających wpływ na powstanie tego schorzenia zaliczyć trzeba też zatrucie metalami ciężkimi, takimi jak ołów, kadm czy rtęć, bądź może ona zostać wywołana tuż po przeszczepieniu nerki.
Diagnoza
Przeważnie schorzenie to nie wykazuje żadnych objawów. Jeśli jednak pojawią się wymioty, brak apetytu, zwiększona objętość moczu, niskorosłość czy obniżone napięcie mięśni, to wtedy należy skonsultować się z lekarzem w celu włączenia leczenia. Powinno się także wykonywać regularne badania, gdyż w sytuacji niewystąpienia objawów widocznych, będzie możliwa ocena stężenia HCO3. Jeśli jest ono w surowicy zbyt małe, wówczas może świadczyć to o chorobie.
Leczenie
Przede wszystkim należy podawać duże ilości wodorowęglanu sodu lub cytrynianów w ilości 5-30 mmol HCO3/kg/d. Powinno się też uzupełniać niedobory potasu. Cytryniany, czyli roztwór Shola można kupić gotowy w aptece, jednak należy wcześniej skonsultować się z lekarzem.
Powrót do listy