Kserostomia

Kserostomia stanowi chorobę, w której charakterystycznym objawem jest uciążliwa suchość w ustach. Jednak w tym przypadku nie chodzi o uczucie pragnienia obecne w trakcie upalnego dnia czy w trakcie gorączki.

Schorzenie to jest znacznie poważniejsze i efekcie może znacznie utrudnić normalne funkcjonowanie.

Pojęcie choroby

Przyczyna tego schorzenia jest nieprawidłowe funkcjonowanie ślinianek, które nie wydzielają śliny w ogóle bądź wydzielają ją, ale w niewystarczających ilościach.

Mogłoby się wydawać, że to błahy problem jednak w istocie jest zupełnie inaczej. Ślina oprócz tego, że bierze udział w procesie trawienia pokarmów, chroni jamę ustną przed szkodliwymi czynnikami i rozwojem bakterii, to dodatkowo bierze udział w procesie mówienia.

W przypadku małej jej ilości w ustach zaczynają tworzyć się szkodliwe kwasy.

Istnieją dwa typy tej choroby:

• Kserostomia rzekoma - mowa jest o niej, kiedy odczuwany uczucie suchości i pieczenia w ustach mimo prawidłowej pracy ślinianek. Jest zaburzeniem układu nerwowego wegetatywnego.
• Kserostomia prawdziwa – w tym wypadku symptomy pojawiają się z powodu rzeczywistych zaburzeń w pracy ślinianek i niewystarczającej ilości śliny w jamie ustnej lub jej zupełnym braku. W skrajnych przypadkach tego typu schorzenia może powstawać zanik błony śluzowej w jamie ustnej.
  
  

Czynniki powstawania choroby:

Przyczyna mogą być dwojakiego rodzaju. Czasami jest to oddychanie ustami, bądź palenie tytoniu. Wtedy mowa o przyczynach miejscowych.

Kolejną grupę stanowią czynniki ogólnoustrojowe. Chodzi tu na przykład o niedobory witamin (zwłaszcza tych z grupy B), niedobory żelaza, zaburzenia wodno-elektrolitowe w organizmie (ostre wymioty czy biegunki). Do tej grupy zalicza się także zmiany patologiczne niektórych narządów czy nerwice, strach i zespoły neurotyczne.

Do przyczyn tego schorzenia zalicza się także przyjmowanie niektórych leków. Obecnie dowiedziono, że takie działanie na organizm może mieć ponad 400 leków dostępnych na naszym rynku. Są to między innymi leki opoidowe, moczopędne, psychotropowe czy przeciwhistaminowe.

Leczenie

Każde leczenie musi być dobrane do stopnia uszkodzenie ślinianek. Lekarz zaczyna terapię od leczenia schorzenia wywołującego chorobę.

Korzysta się też z preparatów, dzięki którym ślinianki będą stymulowane do produkcji śliny oraz zabiegi, które - chociaż wymagają wiele starań ze strony pacjenta – przyniosą ulgę.

W przypadku gdy ślinianki są nieodwracalnie uszkodzone, medycyna nie jest w stanie nic zrobić, by wyleczyć chorego z kserostomii.

W takich przypadkach pacjent do końca życia jest skazany na nieustanne płukanie ust solą fizjologiczną i pędzlowanie jamy ustnej jej specjalnymi preparatami i wodnymi roztworami witaminy A.