Klonorchoza

Klonorchoza to choroba pasożytnicza człowieka oraz zwierząt mięsożernych (głównie psów i kotów). Wywołuje ją gatunek pasożytniczej przywry, zwanej Chlonorchis sinesis. Największe jej powikłanie w przypadku człowieka to rak dróg żółciowych.

Chlonorchis sinesis stanowi jeden z gatunków pasożytniczej przywry. Żywicielem tych bezwarunkowych pasożytów wewnętrznych kręgowców o ciele nieczłonowanym i listkowanym, jest człowiek i zwierzęta mięsożerne.

Do zakażenia dochodzi poprzez zjedzenie surowego mięsa ryb z otorbionymi metacerkariami (larwami cyklu rozwojowego przywr wnętrzniaków). Metacerkaria tworzy się za sprawą otorbienia się cerkarii i pozbawienia przez nią ogonka. Biernie dostaje się do organizmu żywiciela wraz z pokarmem, gdzie przekształca się w postać dorosłą.

Skutkiem inwazji przywr Chlonorchis sinesis jest choroba zwana klonorchozą (ang. clonorchiasis). Pasożyty najpierw drażnią ścianę przewodów żółciowych, co powoduje rozrost ich nabłonka, który następnie może ulec metaplazji.

Metaplazja jest to pojawienie się komórek, które są odmienne czynnościowo i morfologicznie od swoich macierzy. Dotyczy to głównie tkanki łącznej lub nabłonkowej.

Komórki zmieniają swój pierwotny typ różnicowania w inny typ zróżnicowany komórek, w tym również dojrzałych. I właśnie na podłożu metaplazji, przeważnie w tkance nabłonkowej, o wiele częściej rozwijają się nowotwory.

Klonorchozę zdiagnozować można poprzez badanie koproskowe, które stwierdzi obecność pasożyta z gatunku Chlonorchis sinesis albo poprzez badanie treści dwunastniczej. Inną metodą na rozpoznanie tego schorzenia jest badanie serologiczne krwi.

W przypadku gdy choroba ma przebieg intensywny, to dojść może do zapalenia dróg żółciowych, zwłóknienia wątroby, a ostatecznie cholangiocarcinomy, czyli raka przewodów żółciowych.

Chorobę tę leczy się poprzez podanie prazykwantela w dawce 25 mg/kg masy ciała, 3 razy dziennie przez jeden dzień. Prazykwantel to lek przeciwpasożytniczy, z którego korzysta się przeważnie w leczeniu inwazji większością przywr i tasiemców. Parazykwantel powoduje u pasożytów spastyczne porażenie mięśniówki poprzez wywoływanie depolaryzacji płytki ruchowej. Dzięki temu robaki zostają po prostu wydalone wraz z kałem.

Lek ten najlepiej wchłania się przez układ pokarmowy. Łatwo ulega metabolizacji w wątrobie. Powoduje tylko niewielką toksyczność, może powodować podrażnienie przewodu pokarmowego i biegunki, czasami występują skórne odczyty alergiczne, a także zawroty i bóle głowy. Lek ten jest jednak w pełni bezpieczny, a nawet ciąża jest przeciwwskazaniem względnym. Warto zwrócić uwagę na fakt, że lek ten nie jest dostępny w polskich aptekach.