Katar

Ostry zwykły nieżyt nosa lub tak zwany katar jest chorobą wirusową. W jego trakcie zmiany zapalne błony śluzowej ograniczają się zwykle do nosa, nosowej i ustnej części gardła. Wirusy, które powodują katar, rozprzestrzeniają się na ogół drogą kropelkową.

Profilaktyka tego schorzenia opiera się na ograniczeniu kontaktów z chorymi. Przed zarażeniem nie chroni zażywanie witaminy C lub innych witamin. Nieskuteczne jest też unikanie przeciągów lub przemoczenia.
Objawy uwarunkowane są stopniem wirusa powodującego chorobę i polegają przede wszystkim na kichaniu, drapaniu w nosie i gardle, pieczeniu spojówek oczu, a po pewnym czasie na pojawieniu się chrypki i kaszlu.

Specyficzne oznaki tego schorzenia to: powolne zmniejszanie się drożności nosa, zatkanie i wyciek płynnej treści z nosa. Początkowo jest to płyn jasny i dość rzadki, następnie wydzielina staje się coraz gęstsza, przybierając zielonożółtą barwę.
Przy zmianach miejscowych pojawiają się też osłabienie, bóle głowy i stany podgorączkowe.
Ostry niepowikłany nieżyt nosa trwa zazwyczaj od 5 do 7 dni.

W trakcie trwania kataru powinno się stosować łatwo strawną dietę i pić duże ilości napojów. Przebywanie w ciepłych pomieszczeniach, ale nie ze zbyt suchym powietrzem.

W przypadku tego schorzenia nie jest wymagana interwencja lekarza. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy choroba trwa dłużej niż 10 dni lub pojawiają się objawy powikłań: wysoka temperatura, bóle mięśniowe, bóle głowy umiejscowione w okolicy czołowej lub pod czołowej, bóle zlokalizowane w klatce piersiowej, kaszel, nasilająca się chrypka, kaszel, ból ucha.

Czasami ostry nieżyt nosa jest pierwszym symptomem wielu chorób zakaźnych. Objawowy nieżyt towarzyszy odrze, płonicy, krztuścowi, ospie wietrznej. Ostry nieżyt przy grypie przebiega często z krwawieniami z nosa. Krwawienia są niekiedy bardzo obfite w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych. Objawy ustępują po leczeniu choroby zasadniczej. Nos należy tylko czyścić, usuwając zasychającą wydzielinę.