Obecnie geneza tego schorzenia nie została do końca poznana. Stwierdzono, że przeważnie dotyka osób po 40 roku życia - z przewagą mężczyzn.
Kamica ślinianki, to schorzenie w którego trakcie tworzą się złogi w rejonie ślinianki w efekcie zaburzeń wytwarzania śliny. Ta choroba bywa elementem zespołu, w którym następuje większe ryzyko odkładania złogów. Najczęściej pojawiającą się formą tej choroby jest kamica ślinianki podżuchwowej (85% wszystkich przypadków).
Przyczyny
Choroba ta prowadzi do zaburzeń w wytwarzaniu śliny, która spełnia bardzo ważną funkcję rozdrabnianiu pokarmów. Efektem tego jest większa gęstości śliny, przez co tworzy się kamień. Dodatkowo czynnikiem sprzyjającym rozwojowi tego schorzenia jest obecność w śliniance drobnych ciał obcych (drobiny drewna, kamień nazębny, włoski ze szczoteczki do zębów itp.). Do rozwoju tej choroby przyczyniają się też stany zapalne jamy ustnej oraz zażywanie leków powodujących zmniejszenie wytwarzania śliny i jej zagęszczenie. Inne czynniki mające wpływ na jej rozwój to pewne uwarunkowania anatomiczne - długi i kręty przewód wyprowadzający ślinę oraz jego małe ujście w stosunku do przekroju.
Kamień, który się tworzy, z początku jest stosunkowo mały (przypomina ziarnko piasku lub główkę szpilki), jednak z biegiem czasu może urosnąć do średnicy kilku milimetrów.
Leczenie
Codzienna profilaktyka jamy ustnej odgrywa kluczową rolę. Zaleca się picie dużej ilości wody, która pozytywnie działa na całą jamę ustną. Samo leczenie polega na usunięciu kamieni. Przeważnie dokonuje się tego poprzez zabieg operacyjny. Możliwe jest także wykonanie tzw. sialoendoskopii, która polega na wprowadzeniu do przewodu ślinianki endoskopu zakończonego specjalną końcówką, która ma za zadanie chwycić i wyjąć kamień. W przypadku bardzo małych kamieni stosuje się leczenie zachowawcze polegające na udrożnieniu przewodu ślinowego, płukaniu jamy ustnej wodnym roztworem chlorcheksydyny oraz dokładnym masowaniu okolic ślinianki, w celu usprawnienia przepływu śliny z gruczołu. Czasami podaje się leki ślinotwórcze. W dzisiejszych czasach korzysta się także z mniej inwazyjnych metod leczenia kamicy ślinianki, np. rozkruszanie kamieni laserem bądź ultradźwiękami.
Kamica ślinianki często rozwija się bezobjawowo. Jednak w przypadku wystąpienia symptomów, choroba jest łatwa do rozpoznania, gdyż jej objawy są bardzo charakterystyczne. Czasami lekarz jest w stanie wyczuć lub nawet zobaczyć kamień. Diagnozę zazwyczaj potwierdza badanie rentgenowskie.
Powrót do listy