Jaskra to choroba oczu, która skutkuje postępującym i nieodwracalnym uszkodzeniem nerwu wzrokowego oraz komórek zwojowych siatkówki. W konsekwencji powstaje pogorszenie lub utrata wzroku. Głównym czynnikiem, mającym wpływ na powstanie tej choroby jest nadmierny wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej.
Rodzaje jaskry u dzieci
Jaskra wrodzona w przypadku gdy nieleczona prowadzi do całkowitej utraty wzroku. Może być ona pierwotnie wrodzona.
Diagnozuje się ją w chwili narodzenia lub do 3. roku życia. Przeważnie dotyczy ona obojga oczu.
Przyczyny jaskry pierwotnie wrodzonej to przeważnie wada budowy kąta przesączania bez innych nieprawidłowości gałki ocznej. Do postawienia prawidłowej diagnozy należy wykonać badania: ostrości wzroku, rogówki, ciśnienia wewnątrzgałkowego, dna oka oraz kąta przesączania.
Jaskra wywołana wadami rozwojowymi wiąże się z innymi wadami rozwojowymi gałki ocznej, takimi jak: małoocze, beztęczówkowość, zaćma wrodzona, zespół Petersa, Axenfelda-Riegera lub Lowe?a, homocystynuira, nerwiakowłokniaki, różyczka wrodzona.
Jaskra wtórna może pojawić się jako efekt: urazu, zapalenia, retinopatii, siatkówczaka oraz pooperacyjne przy zaćmie wrodzonej.
Diagnoza
W przypadku dzieci konieczne jest wczesne zdiagnozowanie tego schorzenia. Dzięki temu możliwe jest szybkie leczenie i zatrzymanie rozwoju choroby. Dzięki temu ograniczy się uszkodzenie nerwu wzrokowego, a tym samym dać szansę na odpowiedni rozwój dziecka. Zbyt późne zdiagnozowanie schorzenia doprowadzić może do nieodwracalnej utraty wzroku.
Leczenie jaskry u dzieci
Leczenie jaskry u dzieci w wielu przypadkach wymaga operacji kąta przesączania. Zabiegi zahamowujące jaskrę to:
- Goniotomia - polega na nacięciu struktur w kącie przesączania i odpływu cieczy wodnistej.
- Trabekulotomia - stosowana jest przy nieprzeziernej rogówce. Polega na rozerwaniu nieprawidłowego beleczkowania, mieszczącego się w kącie przesączania.
Leczenie farmakologiczne służy jedynie jako terapia wspomagająca obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w okresie przedoperacyjnym, pomiędzy zabiegami lub po nich.
Zachowawczy i najczęstszy sposób leczenia jaskry z otwartym kątem przesączania powoduje obniżenie produkcji cieczy wodnistej lub zwiększenia jej opływu. Duże znaczenie odgrywa korzystanie ze środków farmakologicznych, takich jak krople stymulujące łzy.
Ryzyko zachorowania
U dzieci, za powstawanie jaskry odpowiedzialne są predyspozycje genetyczne, np. jaskra w rodzinie. Inne czynniki ryzyka to: retinopatia wrodzona, urazy gałki ocznej, znaczny stopień wady wzroku (nadwzroczność, krótkowzroczność), zaburzenia krążenia obwodowego, bóle głowy.
Powrót do listy