Nephroblastoma to złośliwy nowotowór, który dotyka głównie dzieci do 5 roku życia. Zwany jest także Guzem Wilmsa, nerczakiem płodowym lub zarodkowym. Jego leczenie zależne jest od typu oraz zaawansowania. Możliwe jest całkowite wyleczenie.
Guz Wilmsa jest jednym z najczęściej występujących guzów litowych u dzieci. Pojawia się przeważnie do 5 roku życia, ale występują przypadki zachorowania wśród dorosłych. Prawdopodobnie częściej atakuje dziewczynki niż chłopców. Należy on do grupy nowotworów drobnookrągłokomórkowych oraz istnieją trzy jego typy: niskiego stanu złośliwości, pośredniego stanu złośliwości i wysokiego stanu złośliwości. Z reguły diagnozuje się go u dzieci w wieku przedszkolnym. Nephroblastoma jest o tyle niebezpiecznym nowotworem, bo posiada wiele mutacji i możliwości przerzutów na inne organy w ciele dziecka.
Przebieg choroby
Guz Wilmsa postępuje w szybkim tempie, natomiast jego objawy pojawiają się bardzo późno. W wielu przypadkach chorobę rozpoznaje się, gdy wystąpiły już przerzuty na przykład do płuc, a stąd guz opanował już całą jamę brzuszną. Nowotwór atakuje nerki. Zazwyczaj dotyczy to tylko jednej nerki, choć zdarzyło się kilka przypadków, kiedy zostały zaatakowane obie. Coraz częściej występują przypadki przerzutów na resztę organów. Cechą charakterystyczną jest ogromna dynamika rozrostu. W konsekwencji dochodzi do przebicia otrzewnej. Konsekwencją mogą być objawy otrzewnej, które przejawiają się silnymi bólami brzucha, a nawet zatrzymaniem oddawanie stolca oraz gazów. Wszystkie przerzuty i rozrost, spowodowane są budową nowotworu, który posiada bogate unaczynienie, co powoduje właśnie dużą skłonność do przerzutów i dynamicznego rozwoju.
Diagnoza i leczenie nowotworu
Leczenie nowotworu zależne jest od jego stopnia zaawansowania w momencie rozpoznania. Najskuteczniejsze w wykrywaniu są badania USG, tomografia komputerowa i RTG. W tym pierwszym sposobie diagnozę opiera się na podstawie układu kielichowo-miedniczkowego, w którym zaobserwowano jego położenie. Jeżeli guz pojawi się w organizmie, jest on zazwyczaj przemieszczony lub zniekształcony. Bywają przypadki, kiedy jest on całkowicie niewidoczny. W TK, czyli tomografii komputerowej sprawdza się stan nerki. Jeśli jest ona zniekształcona lub jej objętość jest znacznie większa, niż powinna być, to można postawić diagnozę o pojawieniu się nowotworu. Jeśli chodzi o RTG, to badanie pozwala sprawdzić, czy guz dokonał już jakichś przerzutów, a jeśli tak to jakich i gdzie.
W leczeniu przeważnie stosuje się zabieg chirurgiczny. Polega on na wycięciu nerki wraz z guzem. Organ potem oddaje się do laboratorium, a tam przeprowadzane są badania. Czasami nie ma możliwości wycięcia całego guza. Dlatego pacjent poddawany jest również radioterapii. Jeżeli guz jest tak duży, że niemożliwa jest operacja, to stosuje się chemioterapię. Dzięki niej zmniejsza się jego obwód, a potem przeprowadza się operację. Zazwyczaj wszystko to kończy się pełnym wyzdrowieniem młodego pacjenta. Później stosuje się leczenie wzmacniającego organizm po operacji.
Powrót do listy