Tumor gigantocellularis ossis, nowotwór kości. Guz olbrzymiokomórkowy to nowotwór kości, który przeważnie jest łagodny. Może jednak być złośliwy i często jest nawrotny. Przeważnie dotyka osób, które mają chińskie korzenie, z przewagą kobiet. Występuje w nasadach kości długich, zwykle w postaci pojedynczych zmian.
W przypadku powstania zmian mnogich trzeba wziąć pod uwagę w diagnostyce ewentualność występowania zaburzeń czynności przytarczyc. Guz jest bogato unaczyniony i ma barwę ciemnobrązową. W jego badaniu można zaobserwować martwicę i zmiany o charakterze torbieli. Składają się na niego dwa typy komórek: jednojądrowe komórki o okrągłym lub owalnym kształcie, które są komórkami nowotworowymi oraz olbrzymie komórki wielojądrzaste.
Charakterystycznym objawem pojawienia się guza jest ból w miejscu, w którym wystąpiła zmiana, wyraźne pogrubienie kończyny, czasem nawet patologiczne złamania kości. Może wystąpić ograniczenie ruchomości ręki lub nogi. Guz olbrzymiokomórkowy przeważnie nie jest złośliwy, ale może ulec zezłoszczeniu: po usunięciu operacyjnym guza mogą się pojawić wznowienia miejscowe, czasami przerzuty do płuc.
Zasadnicze leczenie opiera się na operacji chirurgicznej: postać łagodną i aktywną guza leczy się, usuwając guza i wypełniając ubytki przeszczepami kości cementem kostnym. Leczenie postaci agresywnej polega na radykalnym usunięciu guza i alloplastyce tkanek lub przeszczepach. W przypadku gdy kości ulegają kompletnemu zniszczeniu i pojawia się naciek tkanek miękkich, to wtedy stosuje się amputację i protezy. Jeżeli guza nie można leczyć operacyjnie, zazwyczaj stosuje się radioterapię, ale wtedy pojawia się ryzyko zezłośliwienia się guza (ok. 1/5 przypadków zachorowań). Nawroty choroby pojawiają się nawet w 50% przypadków w ciągu 2 lat po operacji, bez względu na stopień zaawansowania guza. Takie nawroty leczy się ponownym usunięciem ogniska guza.
Powrót do listy