Guz Klatskina znany jest też jako rak dróg żółciowych albo rak wnęki wątroby.
Guz Klatskina (łac. cholangiocarcinoma) pojawia się przeważnie wśród starszych mężczyzn. Wykazuje się dużą śmiertelnością – tylko około 10% pacjentów zostaje wyleczonych. Guz ten tworzy się z nabłonka wewnątrz lub zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych. W najgorsze rokowanie to czas około pięcioletniego przeżycia. Ten rodzaj gruczolakoraków wymaga doszczętnego zabiegu chirurgicznego, aby leczenie było skuteczne. Takie nowotwory składają się na około 20% nowotworów złośliwych wątroby.
Największa zachorowalność przypada po 60 roku życia, u mężczyzn. Guz lokalizuje się we wnęce wątroby, a tam wywołuje poszerzenie przewodów żółciowych powyżej przeszkody, zastój żółci oraz zapadnięcie się pęcherzyka żółciowego. Rozwija się on w miejscu, gdzie dochodzi do połączenia przewodu wątrobowego (przewód żółciowy wspólny) – lewego i prawego.
Czynniki ryzyka:
Guz ten jest rzadkim nowotworem. Do grupy ryzyka należą osoby, które posiadają wrodzone anomalie dróg żółciowych. Do czynników zalicza się też ekspozycję na substancje rakotwórcze powszechnie występujące w środowisku oraz palenie papierosów. Ryzyko stwarza też pojawienie się kamicy dróg żółciowych oraz przebyte gruczolaki dróg żółciowych. Ważne jest też to czy zdarzało się występowanie guza Klatskina u osób z zespołem Lyncha II oraz przy niedoborze białka osocza krwi, przy infekcji HIV lub AIDS oraz przy brodawczakowatości przewodów żółciowych. Czasami rak pojawia się nawet bez czynników ryzyka.
Diagnoza musi być oparta na badaniach, które oceniają drogi żółciowe. Zalicza się do nich MRCP znany szerzej jako rezonans magnetyczny oraz ERCP – endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna. Rezonans magnetyczny polega na nieinwazyjnym uzyskaniu obrazu przekroju wnętrza człowieka. Natomiast ERCP polega na wprowadzeniu do dwunastnicy endoskopu i wykonania zdjęć przypominających zdjęcia rentgenowskie. Czasem jest pobierany wycinek do badania histologicznego. Do wykrycia guza używa się także tomografii komputerowej z kontrastem oraz USG jamy brzusznej. Można wykonać dodatkowo badania krwi CEA, CA19-9 oraz wskaźniki wątroby. Jednak same badania krwi nie są w stanie pozwolić na zdiagnozowanie raka.
Leczenie tego guza opiera się przede wszystkim na resekcji raka. Stosowanie chemioterapii oraz radioterapii jest tematem kontrowersyjnym wśród lekarzy. Głównie stosuje się leczenie chirurgiczne, w którego trakcie wycina się guza oraz tkanki wokół niego. Czasami wycina się także powiększone węzły chłonne. Leczenie chirurgiczne pozwala na lepsze rokowanie chorego. Po usunięciu guza niektórzy lekarze zalecają leczenie fotodynamiczne PDT. Jednak według obecnych badań ma ono nieznaczny wpływ na poprawę zdrowia pacjentów.
Powrót do listy