Przeważnie pojawia się jednostronnie w postaci guza zbudowanego z obfitego podścieliska z gniazdami nabłonka przypominającego nabłonek przejściowy dróg moczowych. Guz jest nie większy niż 20 cm, otorebkowany, na przekroju białoszary, czasami ze śluzowymi torbielami. Histologicznie pochodzi z nabłonka powierzchniowego jajnika bądź nabłonka dróg moczowych patologicznie przemieszczonego wewnątrz embriogenezie.
Wykrywanie
Przeważnie wykrywany jest przypadkowo. W przypadku badania ginekologicznego oraz badania USG możliwość jego wykrycia następuje dopiero w późnych stadiach (kiedy jego średnica przekracza 5 cm). Najlepszym badaniem na obecność raka jajnika lub określenia rozległości procesu nowotworowego jest PET-CT. We krwi często można wykryć podwyższony poziom markerów nowotworowych – CA-125 i Ca 19-9. W przypadku kobiet, u których stwierdza się większe ryzyko pojawienia się tego nowotworu, (wcześniejsze przypadki występowania tego nowotworu w rodzinie) zaleca się poddanie badaniu genetycznemu na mutacje genów BRCA1 i BRCA2. Ostateczna diagnoza jest stawiana wyłącznie po badaniu histopatologicznym materiału uzyskanego w czasie zabiegu operacyjnego.
Występowanie
Sporadycznie pojawia się wewnątrz innej lokalizacji niż jajniki, np. wewnątrz jądra.
Leczenie
Stosuje się tylko leczenie operacyjne, dzięki któremu usuwa się zmiany. Powinno być ono uzależnione od wieku pacjentki oraz postaci nowotworu. Najbezpieczniejszą metodą, niezalecaną jednak w przypadku kobiet w wieku rozrodczym, jest wycięcie macicy wraz z przydatkami.
Powrót do listy