Gorączka okopowa

Gorączka okopowa jest chorobą zakaźną, którą powodują bakterie Bartonella quintana. Choroba nie jest groźna. Cechują ją nawrotowe bóle głowy.

Przyczyny:

Bakteria Bartonella quintana atakuje zazwyczaj zwierzęta. Choroba występuje rzadko z powodu przypadkowości zarażeń wśród ludzi. Zarazić się można poprzez bezpośredni kontakt z zarażonym zwierzęciem. W wielu przypadkach pojawia się pod postacią gorączki pięciodniowej. Ponieważ jej silne objawy nawracają co 5 dni. W międzyczasie również odczuwany jest ból, ale właśnie co 5 dni wzrasta jego nasilenie. W złych warunkach sanitarnych bakteria gorączki okopowej może bardzo łatwo się przemieszczać. Nazywana jest również wszą ludzką lub odzieżową, bo właśnie na ubraniach pochodzenia zwierzęcego może się znajdować.

Przebieg:

Choroba przebiega średnio -ciężko. Wiąże się z tym ból, który jest nawrotowy i paraliżujący. Inkubacja wirusa trwa od 2 do 3 tygodni. W niektórych przypadkach trwać to może jeszcze dłużej, bo nawet do 60 dni. Po czym bakteria atakuje organizm. Chory wstępnie czuje zimne dreszcze, które poprzedzić może gorączka. Choroba przebiega wielorako. W jej najkrótszej formie i najmniej bolesnej ustąpić może już po 4-5 dniach. Wirus obumiera, a chory wraca do pełnego zdrowia. Jednak najczęstszą formą jest gorączka, w której chory, może być atakowany regularnymi i znacznie dłużej trwającymi napadami bólu głowy. Kolejna forma jest znacznie bardziej dokuczliwa. Trwa ona nawet kilka tygodni i objawia się ciągłym stanem podgorączkowym. Dodatkowo dochodzą cyklicznie bóle głowy. Choroba ustępuje jednak najczęściej samoczynnie, bez konsekwencji i powikłań.

Leczenie:

Leczenie jest bardzo trudne. Wiąże się to, z tym że nie zawsze przynosi zamierzone rezultaty. Najlepsza możliwa metoda to wypoczynek i oszczędzanie organizmu. Choroba nie przynosi konsekwencji i nie zagraża w dużej mierze życiu, mimo tego zaleca się jednak wizytę u lekarza. Zdiagnozowanie tej choroby jest trudne. Polega ono na badaniu posiewu. Samo leczenie polega w dużej mierze na podawaniu antybiotyków. Kluczową rolę odgrywają warunki kliniczne. Podczas I wojny światowej choroba siała swoje największe spustoszenie, co było spowodowane właśnie złymi warunkami klinicznymi.