Gammapatia monoklonalna polega na rozroście komórek plazmatycznych, który nie charakteryzuje się zmianami nowotworowymi. Choroba ta związana jest z układem odpornościowym, ponieważ jest spowodowana nadprodukcja niektórych białek.
Objawy:
Choroba ta przebiega bezobjawowo. Mogą wystąpić problemy z utrzymaniem równowagi i drętwieniem kończyn. Dolegliwości te nie są na tyle poważne, by sugerować wykonanie badań.
Schorzenie to często bywa wykrywane przypadkowo, w trakcie badań krwi zleconych w zupełnie innym celu. Po stwierdzeniu gammapatii warto wykonać inne badania pozwalające wykrycie np. ewentualnych chłoniaków (które są zmianami nowotworowymi, a również dotyczą układu odpornościowego). Po badaniu krwi wykonuje się czasem dodatkowo badanie moczu, rzadziej prześwietlenie i badanie szpiku kostnego. Wszystko to robi się po to, by wykluczyć możliwość obecności innych chorób układu odpornościowego.
Szkodliwość:
Gammapatia nie musi być leczona, ponieważ sama w sobie nieprzyczyniania się do powstawania innych chorób. W pewien jednak sposób osłabia układ odpornościowy, dlatego osoby dotknięte tą przypadłością powinny regularnie się badać, gdyż prawdopodobieństwo rozwinięcia się u nich pewnych schorzeń jest wyższe niż u pozostałych.
Zagrożenie w tym wypadku stanowi możliwość pojawienia się chłoniaków (będących wynikiem podwyższonej ilości określonych limfocytów, chłoniaki przekształcają się w zmiany nowotworowe, dlatego warto wykrywać je wystarczająco wcześnie). Kontrolne badania powinno się wykonywać co 3-4 miesiące, przynajmniej w okresie pierwszego roku od stwierdzenia choroby. Jeśli stężenie białek monoklonalnych nie ulega drastycznym zmianom, z czasem można wykonywać badania nieco rzadziej.
Powrót do listy