Fasciolopsoza

Fasciolopsoza to choroba pasożytnicza. Powodują ją przywry: fasciolopsis buski. Fasciolopsis buski jest powszechny na subkontynencie Indyjskim i na Dalekim Wschodzie (głównie Chiny, Tajwan, Pakistan, Syjam, Indie i wyspy Archipelagu Malajskiego).

Największy poziom zachorowań przypada, na rejony gdzie hoduje się świnie oraz spożywane surowe rośliny wodne takie jak orzechy, trzcina i kasztany wodne, na których znajdują się otoczone otoczką larwy (cerkaria).

Pierwszym żywicielem pasożyta są ślimaki wodne, które są zarażane, gdy do ich organizmu dostaną się miracidia przywry.

W ślimaku pasożyt się rozwija, by następnie opuścić go i osadzić się na wodnych roślinach. W tym miejscu ulega przeobrażeniu i potem przypadkowo zjadany jest przez świnię lub człowieka. Przywrą można też zarazić się, wypijając skażoną wodę.

Po strawieniu otoczki przywry przyczepiają się do błony śluzowej dwunastnicy lub jelita czczego i dojrzewają. Dorosły osobnik może żyć nawet do 12 miesięcy. Może on osiągnąć 7,5 cm długości. Jaja pasożyta wydostają się podczas wypróżniania. W przypadku gdy dostaną się do zbiornika wodnego, to cykl pasożyta zamyka się.

Zarażenie tym pasożytem przeważnie objawia się łagodnie i nie wykazuje objawów klinicznych. W przypadku intensywnego zarażenia dochodzi do biegunek, toksemii, zaburzeń wchłaniania, owrzodzenia błony śluzowej jelita cienkiego i odczynów alergicznych.

Fasciolopsoza może prowadzić do śmierci w objawach wyniszczenia i hipoproteinemii, przebiegającej z nasilonymi i uogólnionymi obrzękami oraz wodobrzuszem.

Diagnoza:

Rozpoznanie choroby odbywa się po stwierdzeniu obecności jaj pasożyta (czasami również dorosłych osobników) w kale. Wykonuje się wówczas badanie koproskopowe. Pasożyty mogą występować w wymiocinach chorego.

Jaja są elipsoidalne, mają cienką błonę i zazwyczaj słabo zaznaczone wieczko. Ich wielkość wynosi 130-159 na 78-98 µm. Co ciekawe, nie jest możliwe rozróżnienie jaj Fasciolopis buski od jaj motylicy wątrobowej.

Na całym świecie zarażonych może być do 10 milionów osób. Stwierdzono obszary, gdzie częstość infestacji jest bardzo wysoka i wynosi 7,1% miejscowej ludności.

Leczenie:

Lekiem z wyboru jest prazykwantel. Dawkowanie, które jest zalecane to 25 mg/kg masy ciała. Trzy razy dziennie przez jeden dzień.

Zapobieganie zakażeniu polega na starannym myciu owoców i korzeni roślin wodnych.