Dyskopatia jest chorobą, w której dochodzi do zwyrodnieniowych przemian krążków międzykręgowych, zwanych dyskami. Struktury są złożone i składają się z jądra miażdżystego, którego otacza krążek włóknisty. Ich zadaniem jest zapewnienie ruchomości kręgów oraz amortyzacja. W zwyrodnieniu dochodzi do przepukliny krążka włóknistego i uciska ona na nerwy, w tym rdzeń kręgowy. Podczas zaawansowanej formy powstaje degeneracja kości kręgów w okolicy zwyrodnienia.
Charakterystyczny jest silny ból w chorej okolicy, najczęściej nawracający i towarzyszy mu ograniczona ruchomość, rwą kulszową i zgięcie kręgosłupa w jedną stronę. Diagnostyka polega na badaniu za pomocą RTG, rezonansu magnetycznego i tomografii komputerowej.
Przyczyny:
Przez jakiś czas uważano, że, że choroba wywołują urazy mechaniczne: ciągłe przeciążenia pewnego odcinka kręgosłupa. Poparte to było tym, że zwyrodnienia najczęściej pojawiają się w najbardziej obciążonym odcinku kręgosłupa – okolicy lędźwiowej. Obecnie obalono tę teorię i stwierdzono, że większy wpływ mają czynniki genetyczne, oraz zaburzenia troficzne. Jednak praca silnie obciążająca kręgosłup, praca siedząca, czy otyłość powodują wzrost ryzyka pojawienia się zmian zwyrodnieniowych.
Leczenie:
Jeżeli pojawi się stan ostry, to leczenie opiera się na podawaniu środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, aż do ustąpienia objawów. Najlepsza pozycja to ta, w której chory leży na plecach na ziemi lub innym twardym podłożu, z wyprostowanym kręgosłupem i nogami uniesionymi do góry, zgiętymi w kolanach, najlepiej opartymi na stołku. W takim stanie niewskazany jest masaż, chyba że wykonany przez specjalistę: rozgrzanie i rozluźnienie mięśni może skutkować dalszym wysunięciem dysku, a przez to do pogorszenia stanu chorego.
W przypadku długoterminowego leczenia dzieli się je na dwie formy. Jeżeli choroba nie jest zaawansowana, wskazana jest fizjoterapia. Opiera się ją na ćwiczeniach, które wzmocnią mięśnie grzbietu i brzucha. W ten sposób odciążą one kręgosłup a krążek międzykręgowy, pozostanie na swoim miejscu. Należy jednak pamiętać, że można je wykonywać pod okiem fizjoterapeuty, oraz w taki sposób, żeby nie nadwyrężać kręgosłupa. Nie powinny też powodować dodatkowego bólu. W większości przypadków ćwiczenia wystarcza, aby zwyrodnienie nie postępowało.
Jeżeli postać jest zaawansowana, to konieczna jest interwencja chirurgiczna. W jej trakcie wycina się fragment poduszki dyskowej tak, aby nie naciskała ona na nerw.
Profilaktyka:
W zapobieganiu tej chorobie konieczne jest zmniejszenie obciążeń kręgosłupa i staranie się utrzymywać prawidłowej postawy. Wystrzegać się trzeba dźwigania ciężkich przedmiotów. Ważny jest również odpowiedni sposób podnoszenia: z ugiętych kolan, tak, aby kręgosłup pozostawał prosty. Nie wolno dźwigać nic, będąc pochylonym do przodu, z wyprostowanymi kolanami, a także podczas skrętu tułowia.
Dla kręgosłupa dobry jest sen na równym i możliwie twardym podłożu. Ważne jest też utrzymywanie odpowiedniej masy ciała.
Powrót do listy