Artroza to choroba polegająca na przedwczesnym zużyciu i zwyrodnieniu tkanek tworzących staw (chrząstki stawowej, warstwy podchrzęstnej kości, płynu stawowego, torebki stawowej, więzadeł i mięśni). W jej trakcie uszkodzeniu ulegają chrząstki stawowe, powstaje przebudowa kości z tworzeniem wyrośli kostnych (tzw. osteofity), stwardnienie warstwy podchrzęstnej oraz tworzy się torbiel podchrzęstna.
Schorzenie to jest wynikiem zarówno biologicznych, jak i mechanicznych zdarzeń, które zaburzają powiązane ze sobą procesy degradacji i syntezy chrząstki stawowej - chondrocytów i macierzy pozakomórkowej oraz warstwy podchrzęstnej kości. Poprzedzają go liczne czynniki. Choroba obejmuje wszystkie tkanki stawu. Przejawia się morfologicznymi, biochemicznymi, molekularnymi i biomechanicznymi zmianami komórek macierzy, które prowadzą do rozmiękania, włókienkowatości, owrzodzeń i utraty masy chrząstki stawowej, stwardnienia i zagęszczenia tkanki kostnej, osteofitów i torbielek podchrzęstnych. Charakterystyczne dla tej choroby są bóle stawowe, tkliwość, ograniczenie ruchomości stawowej, pojawiające się wysięki, stany zapalne, którym towarzyszą objawy układowe.
Na rozwój tej choroby mają wpływ takie czynniki jak: późny wiek, płeć żeńska, czynniki etniczne, czynniki wrodzone, nieprawidłowa biomechanika stawu, nadwaga, wykonywany zawód, aktywność fizyczna, duża masa kostna i poziom hormonów.
Podział zwyrodnień według lokalizacji:
- staw biodrowy (koksartroza),
- staw kolanowy (gonartroza),
- kręgosłup (spondyloartroza).
Ze względu na podobieństwo objawów uszkodzenia różnych struktur oraz współistnienie różnych mechanizmów i źródeł bólu stosuje się podział w zależności od anatomicznej lokalizacji zmian zwyrodnieniowych.
Obecnie w leczeniu stosuje się wiele metod. Jednak wszystkie sprowadzają się do leczenia kompleksowego, które poza leczeniem farmakologicznym (przyjmowanie leków), polega także na odpowiednim trybie życia, żywienia, rehabilitacji fizycznej (kinezyterapia i fizykoterapia), a nawet poradzie psychologa. Jeżeli nie jest znana etymologia choroby, to leczenie skupione jest na likwidowaniu objawów i modyfikacji przebiegu choroby, natomiast jeśli przyczyna choroby jest znana, wtedy leczy się zarówno przyczyny, jak i objawy. Każdy chory jest leczony w jemu właściwy sposób, zależny od rodzaju i przebiegu choroby. Za najważniejszy element leczenia zachowawczego należy uważać postępowanie niefarmakologiczne, od którego należy zacząć leczenie każdego przypadku, natomiast leczenie farmakologiczne jest indywidualne i zależy od przebiegu choroby, ciężkości objawów, reakcji na leczenie.
Powrót do listy