Choroba Scheuermanna obejmuje swoim zasięgiem przeważnie młodzież. Pojawia się pomiędzy 12 a 17 rokiem życia. Dotyczy głównie chłopców między 14 a 17 rokiem życia, ponieważ właśnie wtedy są najżywsze procesy kostnienia kręgosłupa. U dziewcząt przejawia się między 12 a 14 r. ż.
Trwałe zmiany dotyczą głównie dolnego odcinka piersiowego i górnego lędźwiowego. Patologia obejmuje głównie płaszczyznę strzałkową. Chorzy zgłaszają się do lekarza w wyniku: narastających zaokrągleń pleców i dolegliwości bólowych kręgosłupa.
Kyfoza większa niż 45°, jak i obecność klinowato zniekształconych więcej niż dwóch trzonów kręgowych na szczycie deformacji oraz tzw. guzków Schmorla stanowi potwierdzenie rozpoznania klinicznego. We wczesnych postaciach pomocny jest MRI kręgosłupa.
Choroba trwa przeważnie 2 - 3 lata lub dłużej - jeśli w porę nie zastosuje się prawidłowego leczenia. Stopniowo powstaje przebudowa trzonów, zwłóknienie guzków i utrwalenie zmian. Trzon uszkodzony w swej części przedniej przybiera kształt klina i prowadzi do pogłębienia się fizjologicznego wygięcia kifotycznego odcinka piersiowego kręgosłupa, szpecące sylwetkę, kształtując tzw. plecy okrągłe.
Objawy:
Główny objaw to zła postawa, objawiająca się pochylaniem kręgosłupa ku przodowi. Gdy proces dotyczy dolnego odcinka piersiowego, występują tzw. plecy okrągłe, ze zwiększeniem lordozy lędźwiowej oraz wysunięciem barków ku przodowi. Jeżeli zmiany obejmują okolicę piersiowo-lędźwiową lub lędźwiową, obserwuje się plecy płaskie. Zmianom towarzyszyć mogą dolegliwości bólowe o niewielkim nasileniu, które nie występują stale. W pierwszych latach choroba przebiega zazwyczaj bezboleśnie. Dopiero w okresie zakończenia wzrostu mogą się pojawiać objawy zmęczenia, pobolewania grzbietu, najczęściej zlokalizowane powyżej lub poniżej zmian. Bóle mogą pojawiać się w wieku dojrzałym.
Powrót do listy