Choroba posurowicza (Morbus postsericus) to alergiczna reakcja organizmu powstająca po pozajelitowym wprowadzeniu obcogatunkowej surowicy (obcogatunkowych immunoglobulin).
Przeważnie schorzenie to jest efektem podania dużej dawki surowicy przeciwtężcowej lub przeciwbłoniczej. Objawy mogą występować po podaniu takich leków jak penicylina, sulfonamidy i preparaty jonowe.
Chorobę tą często można zaobserwować w wieku dziecięcym, szczególnie po podaniu antybiotyku. Objawy ujawniają się po pewnym czasie, przeważnie między 7 a 21 dniem po wstrzyknięciu substancji. Jeżeli jednak działa ona na ustrój po raz kolejny, objawy mogą wystąpić dużo szybciej.
Choroba ta powiązana jest z nieprawidłową reakcją układu odpornościowego.
Występowanie:
Rzadko stosuje się surowice przeciwko zakażeniom. W związku z tym schorzenie to pojawia się sporadycznie. Może do niego dojść po każdym podaniu obcego białka, jak i również po przyjęciu antybiotyków lub innych leków.
Jeżeli pojawią się objawy choroby posurowiczej, to trzeba niezwłocznie udać się do lekarza. Ustali on rozpoznanie na podstawie wywiadu dotyczącego stosowanych leków, choroby głównej, która stanowiła wskazanie do zastosowania obcogatunkowego białka lub antybiotyku.
W leczeniu korzysta się z różnych leków w zależności od nasilenia się choroby oraz jej objawów. Przeważnie używa się leków łagodzących świąd, przeciwzapalnych i przeciwbólowych oraz hormony kory nadnerczy.
Dzieci z chorobą posurowicza powinny być hospitalizowane z powodu trudności związanych z określeniem nasilenia choroby w organizmie.
Samoistne wyleczenie?
Choroba przebiega przeważnie dosyć łagodnie. Jeżeli nie występują inne choroby i objawy nie są uciążliwe, to można ją przeczekać. Wtedy rokowania są bardzo dobre, gdyż objawy zwykle mijają samoistnie w ciągu kilku dni. Niemniej jednak warto udać się do lekarza, ponieważ tylko on może ocenić czy nie jest konieczne zastosowanie leczenia farmakologicznego.
Schorzenie to można trwale wyleczyć, a powikłania pojawiają się sporadycznie. Mogą pojawić się też zapalenia nerwów, zapalenie naczyń krwionośnych czy kłębuszkowe zapalenie nerek. Jeżeli chory cierpi na choroby krążenia, to może dojść do zapaści.
W przypadku osób, które przebyły chorobę posurowiczą, zaleca się przygotowanie dokumentu, który zawiera opis przyczyn choroby. Należy go zawsze nosić ze sobą.
Działanie to przypomina postępowanie cierpiących na różnego rodzaju alergie, które powinny informować lekarza o wszystkich uczuleniach, zanim specjalista przepisze lek.
Profilaktyka:
Warto wcześniej zapobiegać pojawieniu się tej choroby. Można to uzyskać, jeżeli wraz z lekiem, który mógłby wywołać chorobę posurowiczą, zastosuje się lek przeciwalergiczny i hormony kory nadnerczy.
Powrót do listy