Choroba Heinego i Medina to wirusowa choroba zakaźna układu nerwowego. Powoduje ją wirus polio i przenoszona jest drogą pokarmową lub wziewną.
Szczepionki: Salka IPV i Sabina OPV. W Polsce stosuje się serię kombinowaną: najpierw dwa razy otrzymuje się szczepionkę Salka, następne dawki to Sabina.
Przebieg choroby może być łagodny albo śmiertelny.
Wyróżniamy:
przebieg bezobjawowy (większość zakażeń poliowirusam),
zakażenie poronne,
jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (u około 1% zakażonych), które ustępuje samoistnie i zwykle bez powikłań,
postać porażenna (u około 0,1% zakażonych),
postać rdzeniowa - porażenia wiotkie, zwykle asymetryczne, które atakują motoneurony mięśni proksymalnych i dystalnych i kończyn dolnych, górnych czasami. W przypadku postaci rdzeniowej mięśnie unerwiane przez zaatakowane neurony z czasem mogą zanikać. Rzadko spotyka się utratę czucia. W związku z tym wyklucza się zakażenie poliowirusem.
postać opuszkowa, dotycząca przeważnie dzieci: wirus atakuje struktury podstawy mózgu i jądra nerwów czaszkowych oraz ośrodki oddechowy i krążenia w rdzeniu przedłużonym. Powoduje zagrożenia dla życia.
postać opuszkowo-rdzeniowa obejmująca rdzeń kręgowy i opuszkę (podstawę) mózgu i rokuje bardzo źle.
zapalenie mózgu - bardzo rzadkie i śmiertelne.
zespół po porażenny - czyli zespół post-polio, występujący po 25-30 latach u nawet 30% osób, które przeszły porażenie. Nie są znane czynniki tego zespołu. Wiadomo, że dotyczy on głównie mięśni poprzednio mniej dotkniętych chorobą i postępuje na tyle wolno, że nie upośledza mięśni.
Schorzenie to często prowadzi do zgonu lub trwałego kalectwa na skutek porażeń nerwów obwodowych i niedowładów. Zakażenie odbywa się drogą fekalno-oralną, a potem wirus dostaje się do nabłonka jelitowego, gdzie się replikuje. Czas wylęgania się wynosi 9 -12 dni. Zostają zaatakowane węzły chłonne i układ krwionośny. Na tym etapie, nazywanym wiremią pierwotną, może dojść do wytworzenia przeciwciał i może powstać zahamowanie rozwoju zakażenia. Jest to tzw. zakażenie poronne. W przypadku niewytworzenia przeciwciał, następuje wiremia wtórna, znacznie bardziej nasilona: wirusy rozprzestrzeniają się po całym organizmie, atakując komórki ośrodkowego układu nerwowego, głównie rogów przednich rdzenia kręgowego, rdzenia przedłużonego i mostu.
Rozpoznanie: należy wyizolować i zidentyfikować wirusa.
Powrót do listy