Choroba Hashimoto to choroba autoimmunologiczna powiązana z zaburzeniami układu odpornościowego i jest częstym czynnikiem niedoczynności tarczycy. Pojawia się u około 2% populacji i częściej chorują na nią kobiety, bo nawet pięciokrotnie. Najczęściej rozpoznaje się ją w 20 - 50 roku życia.
Za chorobę odpowiedzialne są czynniki genetyczne i środowiskowe. Genetyczne czynniki opierają się na rodzinnym występowaniu przeciwciał przeciwtarczycowych. Do środowiskowych należą infekcje wirusowe, niektóre leki (np. sole litu) i nadmierna podaż jodu.
Nie są do końca znane czynniki powodujące to schorzenie. Uważa się, że przyczyną może być osłabienie odporności, na skutek przewlekłego stresu, problemów psychicznych, przemęczenia lub infekcji.
Zaobserwowano częste przypadki tej choroby u kobiet po porodzie. Wtedy czasem samoistnie przechodzi w stan utajenia, by wcześniej czy później znowu się odezwać.
Początek choroby jest zwykle trudny do zdiagnozowania. Rozpoznaje się ją przeważnie w zaawansowanej postaci, gdy dochodzi już do niedoczynności tarczycy. W badaniu palpacyjnym można stwierdzić równomierne powiększenie gruczołu. Jest on niebolesny i ma twardą lub gumową konsystencję i guzowatą powierzchnię.
Inne odmiany tej choroby to:
- poporodowe zapalenie tarczycy
- bezobjawowe zapalenia tarczycy
- zanikowe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy
- ogniskowe limfocytarne zapalenie tarczycy.
Występowanie choroby Hashimoto jest związane z innymi chorobami autoimmunologicznymi: - układowym toczniem rumieniowatym,
- reumatoidalnym zapaleniem stawów
- niedokrwistością złośliwą
- cukrzycą
Żeby wydać poprawną diagnozę, należy wykonać szereg badań. Między innymi oznaczenie poziomu TSH (hormonu przysadki mózgowej sterującego wydzielaniem hormonów tarczycy). Jeśli jest podwyższony, świadczy to o niedoczynności tarczycy, w związku z czym konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań.
Przydatne okazuje się też badanie USG, które wykazuje niejednorodny miąższ. Wykonuje się również badanie cytologiczne, które wykazuje nacieki z limfocytów i plazmocytów, grudki chłonne z ośrodkami rozmnażania.
Choroba Hashimoto wymaga leczenia objawowego tylko w przypadku utajonej lub jawnej niedoczynności tarczycy, lub wola. Leczenie polega na podawaniu tyroksyny, tabletkę podaje się rano co najmniej pół godziny przed jedzeniem.
Z powodu niedoczynności tarczycy chory najczęściej wymaga monitorowania przez endokrynologa do końca życia.
Powrót do listy