Chłoniaki żołądka

Rozpoznanie choroby:
Diagnoza tej choroby jest trudna. Chłoniak żołądka może nie dawać żadnych sygnałów przez wiele lat. Główne objawy tej choroby to: powracający ból oraz dyskomfort, który zawiera się m.in. w: nudnościach, odbijaniu po spożyciu posiłku, szybkim uczuciu sytości czy braku łaknienia. Bagatelizowanie tych objawów może być przyczyną zbyt późnych interwencji lekarskich.

Lekarz w trakcie wizyty pacjenta skieruje go na wykonanie specjalistycznych badań na możliwość choroby nowotworowej. W jednej z encyklopedii zdrowia czytamy, że: rozpoznanie ustala się na podstawie badania histologicznego wycinków błony śluzowej żołądka, pobranych podczas endoskopii. Wykonuje się też badania radiologiczne z podaniem kontrastu. Badania te są pomocne dla wykrycia nowotworu, który rozwija się na ściankach i badanie gastroskopii nie jest w stanie go wykryć. Oprócz wyżej podanych technik rozpoznania chłoniaka żołądka często stosuje się takie metody: tomografię komputerową, badanie usg., laparoskopię czy rezonans magnetyczny.

Przyczyny:
Chłoniaki nieziarnicze, które początkowo rozwijają się w żołądku, w około 85% pochodzą z limfocytów typu b. Większość z nich nie jest złośliwa, głównie te typu malt.
Powszechnym czynnikiem powstawanie chłoniaka jest genetyka oraz infekcja. W około 90% chłoniaków typu malt - zaobserwować można przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka, spowodowane bakterią h.pylori.? Chłoniaki, które pochodzą z limfocytów typu t, są skutkiem choroby zwanej celiakią. Zakażenie helicobacter pylori jest nie tylko powodem zapalenia błony śluzowej żołądka, ale także powstawaniem owrzodzeń żołądka oraz dwunastnicy, są znane przypadki, gdzie w przypadku kilkuletniego trwania takiego stanu powstaje rak żołądka.

Leczenie:
W leczeniu najważniejsze jest przestrzeganie rad lekarzy oraz prawidłowa postawa chorego.
Samo leczenie rozpoczyna się od próby wyleczenia zakażenia h. pylori. Co do zasady stosuje się trój-schematowy proces leczenia. W jego zakres wchodzą: dwa antybiotyki oraz jeden inhibitor pompy protonowej, który hamuje wydzielanie kwasu solnego. W większości wyleczenie zakażenia prowadzi do ustępienia chłoniaka. Wśród takich pacjentów ważna jest jednak przeprowadzanie systematycznych badań. Jest to ważne, ponieważ w przypadku ewentualnych zmian, można szybko zacząć leczenie.

Jeżeli jednak chłoniak nie ustępuje mimo leczenie zakażenia h. pylori, to trzeba podjąć konkretne działania. Czas odgrywa tu ogromną rolę. W takim przypadku rozważa się operację, chemioterapię albo też łączy się te dwie metody leczenia. Wszystko uwarunkowane jest od stanu zdrowia pacjenta oraz od zaawansowania chłoniaka żołądka. Leczenie operacyjne stosuje się, gdy można stwierdzić cechy ogólne choroby lub w przypadku, gdy mamy do czynienia z chłoniakiem innego typu niż malt lub też ze względu na inne wskazania - typu „masywne krwawienie z guza”. W tego rodzaju przypadkach podejmuje się leczenie operacyjne. Polega ono na wycięciu guza przy zachowaniu jak największej części żołądka. Nie wolno pominąć faktu, że samo poddanie operacji pacjenta nie jest gwarancją pełnego wyleczenia.

Rokowania
Według źródeł medycznych u osób ze zdiagnozowanym chłoniakiem przeżywalność wynosi około 5 lat. I dotyczy to zaawansowanej choroby. W przypadku całościowej remisji prawie 100% pacjentów przeżywa około 10 lat. Niepocieszającym faktem jest to, że w przypadku nieskutecznego leczenia, połowa chorych jest w stanie przeżyć do roku.
Mimo takich rokowań w walce z chłoniakiem żołądka ważna jest postawa samego chorego. Bardzo ważną kwestią jest także wsparcie ze strony najbliższych. Biorąc pod uwagę sam proces leczenia, ważne jest wykrycie chłoniaka jak najwcześniej. Wówczas można zacząć szybciej leczenie i znacznie większe są szanse na uratowanie zdrowia pacjenta.