Borelioza

Chorobę tą wywołują kleszcze. Są to pasożyty, które egzystują dzięki żywicielowi, np. człowiekowi.

Dojrzałe, zapłodnione samice, by złożyć jajeczka, muszą wypić krew zwierzęcia lub człowieka. Ich obecność wyczuwają nawet z niewielkich odległości. Następnie spadają na nich z liści drzew, krzaków lub traw i wczepiają się w skórę. Zakażenie odbywa się przez bezpośredni kontakt zakażonego kleszcza z człowiekiem i przedostania się jego śliny lub wymiocin przez skórę żywiciela.

Jeżeli stosunkowo wczesnie usunie się kleszcza to ograniczy to ryzyko zakażenia, gdyż uważa się, że do zakażenia potrzebny jest okres 36-48 godzinnego pozostawania kleszcza w skórze. Przeważnie do zakażenia dochodzi przez kontaktu z nimfami, które są małymi i trudnymi do zauważenia, a przy tym najbardziej agresywnymi formami rozwojowymi kleszczy. W nimfach stwierdza się 10-20 razy więcej krętków niż w pozostałych postaciach kleszczy. Z tego powodu najwięcej zachorowań notuje się w okresie żerowania nimf, czyli od maja do sierpnia.

Objawy:
Najłatwiej rozpoznawalne są zmiany skórne. Początkowo przez pierwszy miesiąc powstaje czerwona plama, której towarzyszyć może gorączka, bóle głowy, stawów, mięśni, sztywność karku, powiększenie węzłów chłonnych. W kolejnym stadium występują objawy narządowe. Dochodzi do nich w kilka tygodni lub miesięcy, wskutek rozprzestrzeniania krętków drogą krwionośną. Objawom ogólnego złego samopoczucia towarzyszą napadowe bóle stawowo-mięśniowe, porażenia nerwów rdzeniowych, czaszkowych (często nerwu twarzowego), objawy oponowi-mózgowe. Mogą występować także objawy zaburzeń rytmu serca oraz bóle stawowe. W III okresie, który występuje w kilka miesięcy lub później, objawy choroby przybierają formę zmian przewlekłych.

Leczenie:

Obecnie dostępna jest szczepionka przeciw odkleszczowemu zapaleniu opon mózgowych i mózgu FSME-IMMUN Inject. Zawiera ona oczyszczony antygen zabitego wirusa kleszczowego zapalenia opon mózgowych i mózgu ze szczepu izolowanego w Austrii.