Najbardziej dokuczliwy jest ból zlokalizowany w okolicy podbrzusza oraz okolicy krzyżowej kręgosłupa. Jest on kołkowy lub tępy, może nawet utrudniać normalne funkcjonowanie.
Czasem pojawiają się dyspeptyczne takie jak nudności oraz wymioty, oraz silne, oporne na leczenie bóle głowy. Największe nasilenie dolegliwości przypada najczęściej na drugą dobę miesiączki, następnie objawy stopniowo ustępują.
Żeby zapobiegać bólom miesiączkowym należy utrzymać zdrowie, zarówno fizyczne jak i psychiczne w dobrym stanie. Trzeba pomagać młodym dziewczętom w uzyskaniu i utrzymaniu poczucia własnej wartości, pozytywnego stosunku do życia i umiejętności właściwego przeżywania przyjaźni i miłości.
Przyczyny:
Do przyczyn organicznych zalicza się:
- stany zapalne przydatków i przymacicz,
- niedorozwój,
- zmiany położenia i wady macicy,
- zwężenia kanału szyjki macicy,
- podśluzówkowe i śródścienne mięśniaki macicy,
- endometriozę.
Wśród przyczyn czynnościowych wymienia się:
- nadmierną kurczliwość mięśnia macicy,
- nieprawidłowe złuszczanie się endometrium uwarunkowane czynnikami hormonalnymi,
- czynniki psychiczne.
Duże znaczenie w patogenezie bolesnego miesiączkowania mają prostaglandyny z grupy PGF oraz prawdopodobnie niektóre leukotrieny. Wzrost stężenia estradiolu w drugiej fazie cyklu miesiączkowego stymuluje syntezę prostaglandyn odpowiedzialnych za wystąpienie zespołu bólowego.
Powrót do listy