Astma oskrzelowa to przewlekła choroba, w której dochodzi do procesu zapalnego błony śluzowej układu oddechowego i związanego z nim nadreaktywnością błony śluzowej na czynniki zewnętrzne.
W zależności od czynników można wyróżnić astmę atopową, która dotyczy głównie młodych osób i która jest powodowana przez alergeny. Astmę, w której nie stwierdza się swoistego alergenu jako czynnika etiologicznego, określa się mianem astmy endogennej (nieatopowej) i występuje ona głównie u osób w wieku dojrzałym. W przypadku astmy pochodzenia endogennego czynnik wywołujący napady duszności nie jest znany.
Astmę charakteryzują duszności wydechowe. Towarzyszy jej ogólny niepokój oraz świsty i furczenia wywołane utrudnionym przepływem powietrza przez zwężone światło oskrzeli i oskrzelików spowodowane kurczem mięśni gładkich ich ściany. U niektórych kurcze pojawia się tylko w określonych sytuacjach u innych niemal stale.
W przypadku astmy atopowej duszności pojawiają się przez kontakt z alergenem. Chory na atopową astmę skrzelową reaguje wtedy utrudnionym wydechem, męczącym kaszlem i patologicznymi szmerami oddechowymi.
Obecnie astmę leczy się skutecznie lekami przeciwzapalnymi. Znamy już dobrze mechanizmy zapalenia immunologicznego w astmie i dlatego pierwszoplanową rolę w jej leczeniu powinny odgrywać wziewne (podawane wprost do oskrzeli przez specjalne inhalatorki) leki przeciwzapalne.
Powrót do listy